1Ł222 Awtobaza

1Ł222 Awtobaza (ros. 1Л222 «Автобаза») to rosyjski system walki elektronicznej, który działa w sposób pasywny.

Historia

Ten system został stworzony przez Wszechrosyjski Naukowo-Badawczy Instytut „Gradient”, a jego produkcją zajął się NPO „Kwant” z Nowogrodu. W 2011 roku został wprowadzony do służby w rosyjskich siłach zbrojnych. Do głównych zadań systemu należy pasywne wykrywanie aktywnych stacji radarowych, radarów do obserwacji bocznej, radarów kontroli uzbrojenia oraz radarów wspierających samoloty latające na niskiej wysokości. System funkcjonuje automatycznie i obejmuje również stacje zagłuszające SPN-2 i SPN-4, które otrzymują dane o wykrytych stacjach przeciwnika, takie jak azymut, wysokość i częstotliwość. System ma zdolność wykrywania celów w czasie 15 ms przy 12 obrotach anteny na sekundę oraz 30 ms przy 6 obrotach na sekundę. W jego skład wchodzi pojazd oparty na podwoziu Ural-43203, który jest wyposażony w antenę, oraz pojazd zasilający na podwoziu KamAZ-4310. System może być gotowy do działania w ciągu 3-5 minut, a jego zwinięcie i przejście do marszu zajmuje około 45 minut.

Rozwój prac nad systemem doprowadził do powstania jego modyfikacji, oznaczonej jako Awtobaza-M, która została zaprezentowana w 2013 roku podczas pokazów MAKS-2013. Zespół konstrukcyjny, kierowany przez Aleksandra Sarkisjana, stworzył system zdolny do rozpoznawania do 150 sygnałów z odległości 350-400 km. Zmodernizowany system zawiera cztery odbiorniki oraz stację przetwarzania danych.