1Ł220U Zoopark-2

1Ł220U Zoopark-2 (ukr. 1Л220У «Зоопарк-2») to radar artyleryjski, który znajduje zastosowanie w Siłach Zbrojnych Ukrainy.

Historia

Na zlecenie Rady Ministrów ZSRR, 5 lipca 1981 roku rozpoczęto prace nad radarem 1Ł219 Zoopark-1, jednocześnie nakazując rozwój stacji o lepszych parametrach, oznaczonej jako 1Ł220. Prace te prowadzone były w Instytucie Badawczym Strieła w Tule (RFSRR) oraz przez Przedsiębiorstwo Badawczo-Produkcyjne NPK Iskra (ros. НПК «Искра») w Zaporożu (USRR).

W 1984 roku podjęto decyzję o unifikacji elementów wykorzystywanych w projektach 1Ł219 i 1Ł220. Zakłady Iskra były odpowiedzialne za opracowanie anteny oraz aparatury elektronicznej dla obu stacji. W trakcie prac stwierdzono, że radar 1Ł220 wymaga zmiany anteny, co spowodowało zwiększenie jego rozmiarów i masy. W rezultacie zrezygnowano z podwozia transportera MT-LBu, a zastosowano nowe nadwozie GM-5955, będące pochodną konstrukcji używanych w zestawach przeciwlotniczych 9K37 Buk oraz 2K22 Tunguska. Przednia część nadwozia została skopiowana z Buka, a kadłub wydłużono i dodano siódmą parę kół nośnych. Miejsca dla operatorów radaru znalazły się po prawej stronie kadłuba. Rozpad ZSRR w 1992 roku przerwał prace nad konstrukcją 1Ł220.

Projekt wznowiono po 1992 roku, przekształcając go w 1Ł220U, który znalazł się w ofercie eksportowej Ukrainy. W tej wersji pojazd waży 39 500 kg, ma długość 9214 mm, szerokość 3250 mm oraz wysokość 3350 mm. Obsługuje go trzech żołnierzy, którzy są w stanie przygotować radar do pracy w ciągu 5 minut oraz do wymarszu w ciągu 3 minut. Wprowadzono istotne zmiany, takie jak nowoczesne elementy wyposażenia elektronicznego, w tym ekrany ciekłokrystaliczne oraz moduły nawigacji bezwładnościowej. Po kilku latach prób państwowych, w 2003 roku radar został oficjalnie przyjęty na uzbrojenie Sił Zbrojnych Ukrainy. Po upływie czasu, pojawił się projekt rozwojowy stacji, oznaczony jako 1Ł220U-KS, montowany na naczepie KrAZ H251N2, holowanej przez ciągnik KrAZ-62221. W wersji holowanej miejsca dla operatorów znajdują się w kabinie zamontowanej na nadwoziu ciężarówki KrAZ-6322, towarzyszącej radarowi. W 2018 roku wersja kołowa radaru została zaprezentowana na wystawie sprzętu wojskowego w Diewiczkach.

Nową wersją rozwojową systemu ma być 1Ł221E (ukr. 1Л221Е), który jest projektowany na podwoziu terenowym KrAZ-7634NE o układzie kół 8 x 8.

Przeznaczenie

Radar 1Ł220U służy do rozpoznawania stanowisk ogniowych przeciwnika (w tym pozycje wyrzutni MLRS, artylerii, moździerzy, wyrzutni rakiet taktycznych oraz systemów obrony powietrznej), obliczania trajektorii pocisków, korygowania ognia własnej artylerii, a także do monitorowania przestrzeni powietrznej i kontrolowania bezzałogowych statków powietrznych. System ma zdolność wykrywania 50 stanowisk ogniowych przeciwnika na minutę, a informacje są automatycznie przekazywane do stanowiska dowodzenia w czasie rzeczywistym. Działa na poziomie armijnym, wspierając brygady lub dywizje artylerii na szczeblu korpusu lub armii. Zakładano, że radar będzie współpracował z armatami samobieżnymi 2S7 Pion oraz systemem artylerii rakietowej BM-30 Smiercz.

Radar potrafi wykrywać pociski artyleryjskie kal. 152 mm z odległości 20–25 km, pociski moździerzowe kal. 82–120 mm z odległości 25–30 km, pociski z wyrzutni rakietowych z odległości 21–40 km oraz taktyczne pociski rakietowe z odległości 80 km. W porównaniu do dotychczasowych systemów, wykorzystanie radaru 1Ł220U zwiększa zasięg rozpoznania o 800–1000%, co pozwala na znaczne skrócenie czasu wykonywania misji ogniowych oraz zmniejszenie zużycia amunicji, a także umożliwia tworzenie zespołów rozpoznawczo-uderzeniowych.

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Tomasz Szulc. Radary artyleryjskie 1Ł220 Zoopark-2. „Nowa Technika Wojskowa”. 8/2011, sierpień 2011. Warszawa: Lampart. ISSN 1230-1655. OCLC 749171931.