199 Dywizja Piechoty
199 Dywizja Piechoty (niem. 199. Infanterie-Division) – to niemiecka dywizja powstała w okresie II wojny światowej, która została sformowana na podstawie rozkazu z dnia 1 listopada 1940 roku w Kristiansand, w ramach 7. fali mobilizacyjnej przez I Okręg Wojskowy.
Struktura organizacyjna
Skład dywizji w listopadzie 1940 roku obejmował:
- 345., 341. i 357. pułk piechoty,
- 199. pułk artylerii,
- 199. batalion pionierów,
- 463. oddział przeciwpancerny,
- 199. oddział łączności.
W czerwcu 1942 roku skład dywizji wyglądał następująco:
- 345. i 357. pułk piechoty,
- 199. pułk artylerii,
- 199. batalion pionierów,
- 199. oddział przeciwpancerny,
- 199. oddział łączności.
W wrześniu 1943 roku skład dywizji został zmieniony na:
- 345. i 357. pułk grenadierów,
- 199. batalion pionierów,
- 199. oddział przeciwpancerny,
- 199. oddział łączności,
- 199. polowy batalion zapasowy.
W styczniu 1944 roku skład dywizji był następujący:
- 345. i 357. pułk grenadierów,
- 199. batalion pionierów,
- 199. batalion fizylierów,
- 199. oddział przeciwpancerny,
- 199. oddział łączności,
- 199. polowy batalion zapasowy.
Na luty 1945 roku, skład dywizji przedstawiał się następująco:
- 345., 357. i 373. pułk grenadierów,
- 199. pułk artylerii,
- 199. batalion pionierów,
- 199. oddział przeciwpancerny,
- 199. oddział łączności,
- 199. polowy batalion zapasowy.
Dowódcy dywizji
Na czoło dywizji stali kolejno:
- gen. por. Hans von Kempski (1 XI 1940 – 1 IV 1942),
- gen. por. Wilhelm Raithel (1 IV 1942 – 1 VIII 1943),
- gen. por. Walter Wißmath (1 VIII 1943 – 20 VI 1944),
- gen. por. Helwig Luz (20 VI 1944 – 8 V 1945).
Bibliografia
- Konecki Tadeusz, Skandynawia w Drugiej Wojnie Światowej; Warszawa 2003; ISBN 83-05-13270-6;
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;