Trasa koncertowa 1989/1990 po Stanach Zjednoczonych – seria występów, które amerykański zespół Alice in Chains zrealizował w okresie od 10 lutego 1989 do 18 stycznia 1990. W sumie zespół zagrał 36 koncertów.
Opis trasy
Występy, które Alice in Chains odbyli w latach 1988–1989, trudno określić jako spójną trasę koncertową. Grupa występowała w klubach pod różnymi nazwami, takimi jak Alice N’ Chainz, Diamond Lie, The Fuck oraz Mothra and Fuck. Mimo że przyjęli oficjalną nazwę Alice in Chains, w wielu przypadkach na plakatach figurowali jako Diamond Lie. Koncerty odbyły się w 36 miastach Ameryki Północnej, przy czym zespół szczególnie często występował w rodzinnym Seattle oraz w rejonie stanu Waszyngton, głównie w lokalnych klubach. Plakaty promujące trasę zaprojektowała The Art Institute of Seattle.
25 maja kwartet zagrał w Central Tavern w Seattle, wspierając zespół Warrant. 4 września ponownie wystąpili w Central Tavern, otwierając koncert Tora Tora. W dniach 8 i 10 września Alice in Chains pełnili rolę supportu dla Mother Love Bone. 13 września zespół otworzył koncert w Paramount Theatre dla Danger Danger oraz Warrant. 11 grudnia muzycy wystąpili na Uniwersytecie Stanu Waszyngton w Pullman, grając dla około 450 osób. Było to jedyne takie wydarzenie, podczas którego władze uczelni udostępniły salę CUB Ballroom. Organizatorami koncertu byli Jason Alcott i Ken Cardwell. Cardwell wspominał: „Jakimś cudem skończyliśmy ten wieczór pijąc piwo. Powiedziałem im, że muszą zagrać u nas. Ostatnio nic się tam nie działo, a dzieciaki byłyby zachwycone mogąc zobaczyć ich na żywo”. 29 grudnia zespół wziął udział w imprezie KXRX 9 for the 90’s, która miała miejsce w Paramount Theatre. Jako support wystąpiła grupa Love Battery. 18 stycznia 1990 zespół zagrał w klubie Oz, gdzie wspierał glam metalową formację Vain. Pierwotnie koncert ten był zaplanowany na 17 grudnia 1989, jednak został przełożony.
Setlista
W programie koncertów znalazły się utwory z promowanego albumu demo – The Treehouse Tapes, który został nagrany w 1988, a także covery utworów Davida Bowiego („Suffragette City”) oraz Hanoi Rocks („Taxi Driver”). Zespół prezentował niemalże w całości materiał, który później znalazł się na debiutanckim albumie studyjnym Facelift, wydanym 21 sierpnia 1990.
W trakcie trasy na koncertach zadebiutowały utwory: „Bleed the Freak”, „Chemical Addiction” (11.11.1989), „Fairytale Love Story”, „I Can’t Remember”, „It Ain’t Like That” (27.12.1989), „Love, Hate, Love” (22.08.1989), „Man in the Box” (22.08.1989), „Put You Down” (22.08.1989), „Real Thing”, „Sea of Sorrow”, „Social Parasite”, „Suffragette City”, „Sunshine”, „Taxi Driver” oraz „We Die Young”. Utwory „I Can’t Have You Blues”, „Killing Yourself”, „King of Cats” i „Queen of the Rodeo” miały swoje premiery podczas pierwszego występu zespołu, który odbył się 18 stycznia 1988 w Kane Hall na Uniwersytecie Waszyngtońskim.
Support
Podczas niektórych koncertów występowało wiele nowych zespołów w roli supportu, w tym My Sister’s Machine, w skład którego wchodził były członek Alice N’ Chains, Nick Pollock.
Odbiór
Krytyczny
Dziennikarz muzyczny Jeff Gilbert w 2009 roku zauważył: „Alice in Chains – będący rewolucyjnym połączeniem grunge’u, hard rocka i metalu – zaczynali jako zespół glam metalowy. I nie żartuję – chcieli być jak Poison. Kiedy wyprostowali długie włosy, założyli koszule flanelowe i buty Dr. Martens, zaczęto ich nazywać «Kindergarden», ponieważ próbowali naśladować Soundgarden”. „Dostawali oferty większych koncertów, ponieważ cieszyli się szaleńczym powodzeniem wśród damskiej publiczności (…) Sean Kinney na żywo bardzo przypominał styl Bonhama”. Gitarzysta Bruce Fairweather dodał: „Kiedy Mother Love Bone zaczynało organizować swoje pierwsze występy, graliśmy z nimi wspólnie pięć koncertów i byli pełnymi, gniewnymi glamowcami”.
Daty i miejsca koncertów
Występy odwołane
Uwagi
Skład
Alice in Chains
- Layne Staley – śpiew
- Jerry Cantrell – gitara, wokal wspierający
- Mike Starr – gitara basowa, wokal wspierający
- Sean Kinney – perkusja
Gościnnie
- Andrew Wood – śpiew w utworze „Butt Sauce Baby” (11 lutego 1989)
Pozostali
- A&R: Nick Terzo (od 1990)
- Management: Kelly Curtis, Susan Silver (od 1990)
- Projekt i wykonanie plakatów: The Art Institute of Seattle
Przypisy
Bibliografia
- David de Sola: Alice in Chains: The Untold Story. Thomas Dunne Books, 2015. ISBN 978-1250048073. (ang.)
- Greg Prato: Grunge Is Dead: The Oral History of Seattle Rock Music. ECW Press, 2009. ISBN 978-1550228779. (ang.)
- Mark Yarm: Everybody Loves Our Town: An Oral History of Grunge. Three Rivers Press, 2012. ISBN 978-0307464446. (ang.)
Linki zewnętrzne
Oficjalna strona zespołu (ang.)