Kalendarium Wojska Polskiego 1919 – wydarzenia związane z Wojskiem Polskim w roku 1919.
Styczeń
lotnicy z Wielkopolski, stacjonujący w Ławicy, prowadzili loty rozpoznawcze wspierające oddziały powstańcze w rejonach Ostrowa, Leszna i Rawicza.
1 stycznia
kompania dowodzona przez podporucznika Pawła Cymsa zajęła Trzemeszno oraz Mogilno.
2 stycznia
powstańcy wielkopolscy zdobyli Strzelno i Kruszwicę.
5 stycznia
generał podporucznik Antoni Listowski objął dowództwo Grupy Podlaskiej.
6 stycznia
grupa pod dowództwem Pawła Cymsa zdobyła Inowrocław oraz Stację Lotniczą Ławica pod Poznaniem, przy wsparciu polskiego wojska i powstańców wielkopolskich.
7 stycznia (wtorek)
nad Poznaniem po raz pierwszy w historii pojawiły się samoloty z biało-czerwonymi szachownicami.
w Inowrocławiu z oddziałów powstańczych utworzono:
- 1 pułk grenadierów kujawskich pod dowództwem podporucznika Pawła Cymsa, w tzw. „czerwonych koszarach”
- 2 pułk grenadierów kujawskich pod dowództwem sierżanta Stanisława Janowskiego, w tzw. „białych koszarach”
- szwadron nadgoplański, w tzw. „koszarach artylerii”
16 stycznia (czwartek)
dowódca VIII Okręgu Wojskowego rozwiązał 2 pułk grenadierów kujawskich, a jego żołnierzy wcielono do 1 pułku grenadierów kujawskich jako II batalion.
żołnierze I i II batalionu 1 pułku grenadierów kujawskich złożyli przysięgę w Inowrocławiu, a także otrzymali chorągiew ufundowaną przez społeczeństwo Inowrocławia.
oddziały Wojsk Lotniczych złożyły przysięgę na lotnisku Mokotowskim w Warszawie.
24 stycznia (piątek)
Grupa generała Edwarda Rydz-Śmigłego zdobyła Włodzimierz Wołyński.
Luty
1 lutego
generał major Wiktor Gawroński, były oficer armii rosyjskiej, został przyjęty do Wojska Polskiego i mianowany dowódcą Wojsk Kolejowych.
3 lutego
Grupa generała Edwarda Rydz-Śmigłego zdobyła Łuck.
4 lutego
w Poznaniu, w koszarach na Jeżycach, głównodowodzący Siłami Zbrojnymi w byłym zaborze pruskim, generał porucznik Józef Dowbor-Muśnicki wręczył chorągiew 1 pułkowi rezerwowemu strzelców wielkopolskich.
7 lutego
wydano dekret o powszechnym obowiązku służby wojskowej.
9 lutego
Grupa Podlaska generała Listowskiego zajęła twierdzę Brześć po jej opuszczeniu przez oddziały Ober-Ostu.
biskup polowy Wojsk Polskich Stanisław Gall, „z woli Ojca Świętego i za zgodą Naczelnego Wodza Wojsk Polskich, objął zarząd duszpasterski w Armii Polskiej.”
12 lutego
powstała w Poznaniu 1 Wielkopolska Eskadra Lotnicza.
14 lutego
Wojsko Polskie rozpoczęło działania wojenne przeciw Armii Czerwonej.
13 lutego
powstała 2 Wielkopolska Eskadra Lotnicza, która brała udział w walkach powstańczych w Wielkopolsce.
19 lutego
kierownik Ministerstwa Spraw Wojskowych, pułkownik Jan Wroczyński, ogłosił zatwierdzone przez Wodza Naczelnego przepisy dotyczące odznaki pilota; odznaka została zaprojektowana przez artystę rzeźbiarza Władysława Gruberskiego.
mianował pułkownika intendenta Józefa Schindlera szefem Intendentury Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce.”
27 lutego
Józef Piłsudski, jako naczelny Wódz, mianował generała majora Józefa Leśniewskiego generałem porucznikiem, a jako Naczelnik Państwa – Ministrem Spraw Wojskowych, w rządzie Ignacego Jana Paderewskiego.
Marzec
W marcu do Armii Polskiej we Francji dołączono siedem eskadr: 39 i 59 eskadra Breguetów A2, 66 eskadra Breguetów B2, 580, 581 i 582 eskadra Salmsonów oraz 162 eskadra Spadów, a także 1 park lotniczy oraz Francuską Szkołę Pilotów. Te jednostki stworzyły lotnictwo armii, które wówczas nazywano „Awiacją”. Dowódcą lotnictwa został major armii francuskiej Rochefaur, a później major Chapelet. Zastępcą dowódcy Awiacji był major Sergiusz Abżółtowski.
1-7 marca
Na Wołyniu Grupa majora Leopolda Lisa-Kuli prowadziła natarcie na siły ukraińskie.
5 marca
Szef Sekcji Marynarki Wojennej wydał rozkaz nr 1, określający tymczasowe etaty sekcji.
6 marca
Uformowano 3 Wielkopolską Eskadrę Lotniczą.
9 marca
Przy Naczelnym Dowództwie WP utworzono Szefostwo Lotnictwa Polowego.
19 marca
Dowództwo Wojsk Lotniczych w Warszawie przekształcono w Inspektorat Wojsk Lotniczych. Obowiązki Inspektora Wojsk Lotniczych oraz Szefa Lotnictwa Polowego czasowo powierzono podpułkownikowi Hipolitowi Łossowskiemu.
20 marca
Rada Ministrów przyjęła uchwałę dotycząca utworzenia Departamentu dla Spraw Morskich w ramach Ministerstwa Spraw Wojskowych.
23 marca
W Pau, w Akwitanii, przy francuskiej wyższej szkole pilotażu zorganizowano polski obóz lotniczy, którym dowodził kapitan Jerzy Kossowski.
27 marca
Naczelny Wódz mianował pułkownika Andrzeja Opatowicza komendantem twierdzy Brześć Litewski.
29 marca
Pod Świdnikami nad Stochodem poległ ppor. Józef Zaleski z 8 pułku artylerii polowej.
30 marca
Został utworzony Front Wołyński pod dowództwem generała Aleksandra Karnickiego.
31 marca
Zmarł generał podporucznik Stanisław Wiktor Karaffa-Korbut, naczelny kontroler I Korpusu Polskiego w Rosji.
Kwiecień
4 kwietnia
Zawarto umowę polsko-francuską dotyczącą przejścia Armii Polskiej z Francji do kraju.
Podpisano również umowę z Niemcami o przepuszczeniu Armii Polskiej przez ich terytorium.
11 kwietnia
W ramach Departamentu dla Spraw Morskich Ministerstwa Spraw Wojskowych powstał Samodzielny Referat Lotnictwa Morskiego, na czele którego stanął por. mar. Stanisław Gołębiowski.
16 kwietnia
Rozpoczęła się ewakuacja pierwszych oddziałów Armii Polskiej z Francji.
19 kwietnia
Polskie oddziały zajęły Wilno.
22 kwietnia
Minister Spraw Wojskowych wydał rozkaz dotyczący utworzenia Departamentu dla Spraw Morskich, powierzając kierownictwo departamentu kontradmirałowi Kazimierzowi Porębskiemu, a jego zastępcą mianował kontradmirała Wacława Kłoczkowskiego. Departament miał zajmować się „wszystkimi sprawami dotyczącymi spraw morskich, wojennych i handlowych oraz flotylli wojennej rzecznej.”
Maj
Na lotnisku Rakowice koło Krakowa utworzono I Szkołę Pilotów, a dotychczasowa Wojskowa Szkoła Lotnicza została przekształcona w II Szkołę Pilotów.
3 maja
Grupa Podlaska generała Listowskiego zdobyła Pińsk.
Polska delegacja na konferencji pokojowej w Paryżu złożyła memoriał do Rady Państw Sprzymierzonych i Stowarzyszonych o przyznanie Polsce części floty niemieckiej i austro-węgierskiej.
12 maja
Francuska Szkoła Pilotów przybyła do kraju i została zakwaterowana na lotnisku Mokotowskim w Warszawie.
15 maja
Uformowano Front Litewsko-Białoruski pod dowództwem generała Stanisława Szeptyckiego.
17 maja
Ustanowiono Inspektorat Inżynierii i Saperów, a generał podporucznik Władysław Wejtko został mianowany Inspektorem Inżynierii i Saperów.
Departament X Komunikacyjny został przekształcony w Departament X Techniczno-Komunikacyjny, a Sekcja Budowlana uzyskała samodzielność, podporządkowując się bezpośrednio I Wiceministrowi Spraw Wojskowych.
Sekcja Inżynierii Wojskowej została przekształcona w Sekcję Inżynierii i Saperów, włączoną do Departamentu X Techniczno-Komunikacyjnego, a major Zygmunt Nawratil został mianowany szefem Sekcji Inżynierii i Saperów.
Sekcja Elektrotechniczna weszła w skład Departamentu X Techniczno-Komunikacyjnego.
pułkownik intendentury Karol Witkowski został przeniesiony z Lublina do Głównego Kwatermistrzostwa na stanowisko inspektora gospodarczego dla oddziałów i formacji frontowych Wojsk Polskich.
Minister Spraw Wojskowych powierzył kapitanowi Kazimierzowi Kristmann-Dobrzańskiemu utworzenie i tymczasowe kierownictwo Inspektoratu Wojsk Samochodowych. Kapitan Kristmann-Dobrzański został przyjęty do Wojska Polskiego 27 grudnia 1918 roku, z byłej cesarskiej i królewskiej armii, i od 1 listopada 1918 roku był przydzielony do Inspektoratu Artylerii. W marcu 1919 roku w Krakowie wspólnie z porucznikiem inżynierem Władysławem Mayerem założył spółkę handlowo-przemysłową i biuro inżynierskie „Eshape” (Kristmann-Dobrzański był „zawiadowcą,” a Mayer jego zastępcą). Z dniem 1 października 1924 roku przeszedł do rezerwy, a 30 września 1923 roku przeszedł w stan spoczynku. W latach 1937-1939 w stanie spoczynku był zastępcą asystenta przy Katedrze Maszynoznawstwa I Akademii Górniczej w Krakowie, gdzie wykładał samochody oraz „ciągówki”, czyli ciągniki. Otrzymał brytyjskie obywatelstwo 8 września 1960 roku.
19 maja
Ofensywa wojsk polskich w byłej Galicji Wschodniej.
22 maja
Uformowano Front Przeciwniemiecki pod dowództwem generała Paula Prospera Henrysa, któremu podporządkowano: Front Mazowiecki, Front Wielkopolski, Front Śląski oraz Front Cieszyński.
25 maja
Na lotnisku Ławica w Poznaniu powstała 4 Eskadra Bojowa Wielkopolska.
Czerwiec
1 czerwca
Przy Departamencie I Organizacyjno-Mobilizacyjnym Ministerstwa Spraw Wojskowych powstała Sekcja Regulaminów i Wyszkolenia, której szefem został podpułkownik Sztabu Generalnego Karol Froehlich.
2 czerwca
Front Wołyński oraz Grupa Wschód włączono do Frontu Galicyjsko-Wołyńskiego.
10 czerwca
Eskadra Lotnicza 4 Dywizji Strzelców Polskich generała Żeligowskiego przybyła z Odessy.
11 czerwca
W Ministerstwie Spraw Wojskowych utworzono Inspektorat Wojsk Samochodowych.
3 czerwca
Generał podporucznik Antoni Listowski został mianowany dowódcą 9 Dywizji Piechoty oraz Grupy Poleskiej.
15 czerwca
Front Śląski oraz Front Cieszyński połączono w Front Południowo-Zachodni.
20 czerwca
Minister Spraw Wojskowych, generał porucznik Józef Leśniewski, dla upamiętnienia szarży pod Rokitnem, nadał 2 Pułkowi Szwoleżerów nazwę „2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich” oraz ustanowił inspekcyjnych oficerów sztabowych piechoty i jazdy przy każdym dowództwie okręgu generalnego na czas wojny.
21 czerwca
Minister Spraw Wojskowych zatwierdził odznaki dla pułków strzelców podhalańskich.
22–28 czerwca
Niemcy zaatakowali polskie placówki graniczne na Śląsku oraz w Małopolsce.
25 czerwca
Sekcje Polityczna oraz Policyjno-Wojskowa Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego zostały przeniesione do Ministerstwa Spraw Wojskowych i podporządkowane bezpośrednio II Wiceministrowi.
29 czerwca
W Wilnie wręczono sztandar 13 pułkowi ułanów.
Lipiec
1 lipca
Porucznik marynarki Stefan Schmidt został pierwszym dowódcą Flotylli Wiślanej.
9 lipca
W Modlinie rozpoczęto organizację Szkoły Marynarzy przy Komendzie Portu Wojennego.
10 lipca
9 Dywizja Piechoty generała Listowskiego zdobyła Łuniniec.
Pułkownik marynarki Jerzy Świrski zastąpił generała podporucznika marynarki Wacława Kłoczkowskiego na stanowisku zastępcy szefa Departamentu dla Spraw Morskich.
16 lipca
Wojska ukraińskie zostały wyparte za Zbrucz, co oznaczało koniec wojny polsko-ukraińskiej.
22 lipca
Minister Spraw Wojskowych wydał rozkaz dotyczący „prawa i sposobu noszenia odznaki w kształcie wężyka na kołnierzu”.
23 lipca
Ze składu Frontu Galicyjsko-Wołyńskiego ponownie utworzono Front Wołyński.
25 lipca
Dekretem Naczelnego Wodza Wojsk Polskich mianowano:
- generała podporucznika Wacława Iwaszkiewicza-Rudoszańskiego na generała porucznika,
- generała podporucznika Aleksandra Osińskiego na generalnego inspektora piechoty,
- podpułkownika Gotfryda Marskiego na inspektora obozów jeńców,
- mułłę Sinatullę Chabibullina na naczelnego mułłę wojskowego oraz referenta wyznania mahometańskiego w Sekcji Religijno-Wojskowej.
27 lipca
Z pozostałych sił Frontu Galicyjsko-Wołyńskiego zorganizowano Front Galicyjski.
28 lipca
Dekretem Naczelnego Wodza Wojsk Polskich mianowano:
- generała podporucznika Kajetana Olszewskiego na dowódcę Okręgu Generalnego „Łódź”,
- generała podporucznika Bolesława Royę na dowódcę Okręgu Generalnego „Kielce”,
- pułkownika-brygadiera Leona Berbeckiego na dowódcę 3 Dywizji Piechoty Legionów,
- pułkownika-brygadiera Henryka Minkiewicza na dowódcę 2 Dywizji Piechoty Legionów.
29 lipca
W Poznaniu wręczono sztandar 15 pułkowi ułanów.
31 lipca
Okręgowe komendy uzupełnień zostały zlikwidowane jako odrębne urzędy i włączone w skład dowództw okręgów generalnych jako ich wydziały V.
Sierpień
1 sierpnia
Na lotnisku Mokotowskim powstała Oficerska Szkoła Obserwatorów Lotniczych.
Minister Spraw Wojskowych nakazał zorganizowanie ruchomych oddziałów leczniczo-weterynaryjnych nr 2 i nr 3.
2 sierpnia
W Departamencie I Mobilizacyjno-Organizacyjnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie utworzono Sekcję „Z”, której celem było „zjednoczenie Wojsk Polskich sformowanych za granicą z armią krajową” oraz „załatwienie wszelkich kwestii dotyczących likwidacji armii gen. Hallera jako odrębnej armii sformowanej we Francji”. Szefem sekcji został mianowany major Tadeusz Malinowski.
3 sierpnia
Na placu Saskim w Warszawie generał Karol Durski-Trzaska wręczył chorągiew 5 pułkowi ułanów.
4 sierpnia
Minister Spraw Wojskowych zatwierdził „Tymczasową organizację korpusu oficerskiego wojskowych lekarzy weterynaryjnych”.
5 sierpnia
Minister Spraw Wojskowych zatwierdził tytulaturę stopni podoficerskich oraz żołnierskich w artylerii (w nawiasie podano odpowiedniki stopni w piechocie):
- ogniomistrz sztabowy (sierżant sztabowy),
- ogniomistrz (sierżant),
- plutonowy,
- kapral (sekcyjny),
- bombardier (starszy żołnierz),
- kanonier (szeregowy).
8 sierpnia
Oddziały Frontu Litewsko-Białoruskiego zdobyły Mińsk.
12 sierpnia
Weszła w życie ustawa z dnia 1 sierpnia 1919 roku o tymczasowej organizacji zarządu b. dzielnicy pruskiej. Zgodnie z art. 7 ustawy sprawy wojskowe w byłym zaborze pruskim podlegały właściwemu ministrowi.
13 sierpnia
Wydano rozkaz dotyczący utworzenia Dowództwa Okręgu Generalnego „Pomorze”.
14 sierpnia
Weszła w życie ustawa z dnia 2 sierpnia 1919 roku o ustaleniu starszeństwa i nadaniu stopni oficerskich w Wojsku Polskim. Zgodnie z ustawą minister spraw wojskowych był zobowiązany do ogłoszenia najpóźniej do 1 stycznia 1920 roku listy starszeństwa oraz stopni oficerów Wojska Polskiego, zatwierdzonej przez Naczelnego Wodza. Działania wojenne opóźniły realizację tego zadania. Lista starszeństwa została zatwierdzona przez marszałka Piłsudskiego 3 maja 1922 roku i opublikowana 8 czerwca 1919 roku jako załącznik do nr 32 Dziennika Personalnego MSWojsk. Ustawa przewidywała powołanie ogólnej komisji weryfikacyjnej oraz komisji weryfikacyjnych dla poszczególnych grup oficerskich.
15 sierpnia
Naczelny Wódz wydał dekret o utworzeniu komisji weryfikacyjnych dla ośmiu grup oficerów: byłych Legionów Polskich, byłego I Korpusu Wschodniego, byłego II Korpusu Wschodniego, byłego III Korpusu Wschodniego, armii gen. Hallera, byłej armii austriackiej, byłej armii niemieckiej oraz byłej armii rosyjskiej. Wszystkie komisje włączono do Departamentu IV Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych, a ich członkowie podporządkowani pod względem służbowym i dyscyplinarnym szefowi tego departamentu. Naczelny Wódz, przychylając się do wniosku komisji weryfikacyjnych dla oficerów byłych I, II i III Korpusów Wschodnich oraz byłej armii rosyjskiej, utworzył z dniem 3 stycznia 1920 roku wspólną komisję weryfikacyjną dla wymienionych grup oficerów.
20 sierpnia
Naczelny Wódz wydał dekret w sprawie podporządkowania sił zbrojnych w byłym zaborze pruskim.
23 sierpnia
W obecności Józefa Piłsudskiego na lotnisku Mokotowskim odbył się pokaz samolotu CWL SK-1 Słowik. W trakcie pokazu od kadłuba samolotu oderwały się skrzydła, co spowodowało katastrofę. Pilot kpt. Kazimierz Jesionowski oraz konstruktor samolotu, kpt. inż. Karol Słowik, zginęli na miejscu.
25 sierpnia
Weszła w życie ustawa z dnia 1 sierpnia 1919 roku o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej.
29 sierpnia
Oddziały 1 Dywizji Strzelców Wielkopolskich, wspierane przez 2 kompanię czołgów kapitana Dufoura z 1 pułku czołgów, zdobyły Bobrujsk.
31 sierpnia
Wręczono chorągiew 52 pułkowi piechoty.
Wrzesień
I Szkołę Pilotów w Krakowie oraz II Szkołę Pilotów w Warszawie połączono w jedną jednostkę, nazwaną Niższą Szkołą Pilotów w Krakowie, której komendantem został kpt. pil. Roman Florer.
9 września
wręczono sztandar 11 pułkowi ułanów.
11 września
generał podporucznik Kazimierz Raszewski został mianowany dowódcą Okręgu Generalnego „Pomorze”.
21 września
członkowie Komisji Ubiorczej w głosowaniu opowiedzieli się za wprowadzeniem rogatywki jako nakrycia głowy, co miało nadać ubiorowi polowemu wyraźny charakter narodowy „aby obcy na całym świecie po niej poznali Polaka.”
25 września
Naczelny Wódz Wojsk Polskich przyjął do Wojska Polskiego:
- generała podporucznika Gustawa Macewicza,
- generała podporucznika audytora Juliusza Albinowskiego z byłej cesarskiej i królewskiej armii.
Naczelny Wódz Wojsk Polskich mianował:
- generała podporucznika Gustawa Macewicza na Inspektora Wojsk Lotniczych w Warszawie,
- generała podporucznika Antoniego Longina Baranowskiego na dowódcę 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej,
- podpułkownika Hipolita Łossowskiego na dowódcę Brygady Lotniczej,
- podpułkownika Ferdynanda Zarzyckiego na komendanta Szkoły Aplikacyjnej Oficerów Piechoty w Rembertowie,
- podpułkownika Wincentego Podgórskiego na Inspektora Wojsk Samochodowych,
- księdza pastora Ryszarda Paszko na naczelnego kapelana wyznania ewangelickiego.
Naczelny Wódz Wojsk Polskich zwolnił:
- podpułkownika Hipolita Łossowskiego ze stanowiska Inspektora Wojsk Lotniczych,
- kapitana Kazimierza Kristman-Dobrzańskiego ze stanowiska Inspektora Wojsk Samochodowych.
lotnictwo polskie z byłych zaborów połączono z lotnictwem generała Hallera.
29 września
wręczono chorągiew 85 pułkowi piechoty.
30 września
Naczelny Wódz Wojsk Polskich mianował podpułkownika Stanisława Kowalskiego dowódcą Nowogródzkiego Pułku Strzelców.
Naczelny Wódz Wojsk Polskich przyjął do Wojska Polskiego:
- generała podporucznika Roberta Kurellę z byłej armii rosyjskiej,
- generała porucznika marynarki Konstantego Biergiela,
- pułkownika Sergiusza Boguckiego,
- podpułkownika Leona Bobickiego,
- kapitana Włodzimierza Rachmistruka.
Październik
7 października
wręczono chorągiew 11 Pułkowi Strzelców Wielkopolskich.
17 października
W Poznaniu Minister Spraw Wojskowych generał porucznik Józef Leśniewski promował absolwentów I kursu Oficerskiej Szkoły Aeronautycznej.
19 października
Front Południowo-Zachodni przemianowano na Front Śląski, a Front Mazowiecki zlikwidowano, tworząc w jego miejsce Front Pomorski.
30 października
Naczelny Wódz tymczasowo zatwierdził stopnie generała podporucznika nadane przez Naczelną Radę Ludową w Poznaniu jako warunkowe, do czasu ułożenia przez Komisję Weryfikacyjną ogólnej listy starszeństwa oficerów Wojsk Polskich:
- pułkownik artylerii Bolesław Siestrzeńcewicz,
- pułkownik piechoty Michał Milewski,
- podpułkownik artylerii Anatol Kędzierski,
- pułkownik piechoty Adolf Kuczewski,
- pułkownik wojsk technicznych Jan Wroczyński.
Listopad
1 listopada
Naczelny Wódz Wojsk Polskich, Józef Piłsudski, zatwierdził „Przepis Ubioru Polowego Wojsk Polskich r. 1919” sygnatura „Um.-1”; przepis ten został wydany w 1920 roku w Warszawie przez Główną Księgarnię Wojskową → Mundury Wojska Polskiego II RP.
mianował pułkownika Jana Rządkowskiego generałem podporucznikiem.
18 listopada
w Poznaniu 2 pułk ułanów wielkopolskich otrzymał sztandar ufundowany przez Koło Ziemianek Wielkopolskich.
23 listopada
Naczelny Wódz Wojsk Polskich, Józef Piłsudski, mianował pułkownika Franciszka Latinika, dowódcę 7 Dywizji Piechoty, generałem podporucznikiem z dniem 1 grudnia 1919 roku.
29 listopada
Naczelny Wódz Wojsk Polskich, Józef Piłsudski, mianował:
- generała podporucznika Józefa Lasockiego na dowódcę 8 Dywizji Piechoty,
- generała podporucznika Jana Rządkowskiego na dowódcę 1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej,
- generała podporucznika Bronisława Babiańskiego na dowódcę Okręgu Generalnego „Lublin”.
30 listopada
generał podporucznik Mikołaj Sulewski został zwolniony ze służby czynnej i przeniesiony do rezerwy.
Grudzień
9 grudnia
Rada Ambasadorów w Paryżu uchwaliła przyznanie Polsce sześciu małych torpedowców z podziału floty niemieckiej: V-105 (ORP „Mazur”), V-108 (ORP „Kaszub”), A-59 (ORP „Ślązak”), A-64 (ORP „Krakowiak”), A-68 (ORP „Kujawiak”) oraz A-80 (ORP „Podhalanin”).
10 grudnia
II Wiceminister Spraw Wojskowych generał podporucznik Kazimierz Sosnkowski podpisał rozkaz nr 1200/Z dotyczący zjednoczenia Armii Wielkopolskiej z Armią Krajową.
„Niniejszy rozkaz określał zasadniczą organizację poszczególnych jednostek i większych związków, oddanych na mocy wyżej powołanego rozkazu (MSWojsk. Dep. I nr 3344/Org.) do dyspozycji Naczelnego Dowództwa.”
Rozkaz stanowił, że „jednostki pozostające organizacyjnie na terenie Księstwa Poznańskiego otrzymują wszystkie nazwę: «Wielkopolskie». Formacje eksterytorialne na razie nie otrzymały specjalnej nazwy.”
Ustalone tym rozkazem nazwy i numery miały być ostateczne i nie podlegały zmianom. Nowe nazwy i numery weszły w życie z dniem 1 stycznia 1920 roku. Do 31 marca 1920 roku w korespondencji służbowej poszczególne jednostki miały podawać obok nowej, dotychczasową nazwę ujętą w nawias.
31 grudnia
Ukazał się rozkaz Ministra Spraw Wojskowych, zezwalający 7 Eskadrze Myśliwskiej na noszenie nazwy „7 Eskadra Myśliwska im. Tadeusza Kościuszki”.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Ku Czci Poległych Lotników Księga Pamiątkowa, praca zbiorowa pod redakcją mjr. dypl. pil. Mariana Romeyki, Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika Poległych Lotników, nakład Lucjana Złotnickiego, Warszawa 1933.
Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1990. ISBN 83-211-1104-1. Brak numerów stron w książce.
Jerzy Ryszard Konieczny: Kronika lotnictwa polskiego 1241-1945. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1984. ISBN 83-206-0426-5. Brak numerów stron w książce.
Władysław W. Kurkiewicz, Adam A. Tatomir, Wiesław W. Żurawski: Tysiąc lat dziejów Polski; Kalendarium, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1974.
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych. Śląska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2017-03-05].