Wydarzenia polityczne w 1904 roku.
Styczeń
26 stycznia – urodziny Seána MacBride’a, irlandzkiego polityka, który pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych Republiki Irlandii, był przewodniczącym Amnesty International, a także laureatem Pokojowej Nagrody Nobla oraz Międzynarodowej Leninowskiej Nagrody Pokoju.
Luty
8 lutego – flota japońska przeprowadziła atak na rosyjskie okręty stacjonujące w porcie Artur.
10 lutego – Japonia formalnie ogłosiła wypowiedzenie wojny Rosji.
22 lutego – urodziny Franza Kutschery, nazistowskiego funkcjonariusza, SS-Brigadeführera, który był odpowiedzialny za wiele zbrodni wojennych.
Marzec
4 marca:
zmarł Joseph William Trutch, kanadyjski inżynier i polityk.
urodził się Luis Carrero Blanco, hiszpański polityk.
7 marca – zmarł Augustus Loftus, brytyjski dyplomata.
14 marca – w Petersburgu podpisano wielostronne porozumienie dotyczące wspólnej walki z ruchem anarchistycznym. Umowa została zawarta przez Austro-Węgry, Bułgarię, Danię, Niemcy, Norwegię, Rosję, Rumunię, Serbię, Szwecję oraz Turcję i przewidywała wymianę informacji o anarchistach oraz międzynarodową współpracę w ich zwalczaniu.
17 marca – zmarł Gideon Curtis Moody, amerykański polityk.
Kwiecień
8 kwietnia – Francja oraz Wielka Brytania zawarły entente cordiale (porozumienie serdeczne).
26 kwietnia – zmarł John Kissig Cowen, amerykański polityk.
Maj
1 maja – Japonia wkroczyła do Mandżurii.
14 maja – zmarł Karol Gustaw Manitius, superintendent generalny (biskup krajowy) Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego.
Czerwiec
6 czerwca – urodziny Heinricha von Brentano, ministra spraw zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec.
15 czerwca – w Warszawie miały miejsce demonstracje przeciwko carskim rządom oraz powoływaniu polskiej młodzieży do wojska.
16 czerwca – fiński nacjonalista Eugen Schauman zabił generała-gubernatora autonomicznego Wielkiego Księstwa Finlandii, Nikołaja Bobrikowa.
Lipiec
11 lipca – Juliusz Leo objął urząd prezydenta Krakowa.
14 lipca – zmarł Paul Kruger, prezydent Republiki Południowoafrykańskiej.
17 lipca – zmarł Wilhelm Marr, niemiecki anarchista.
28 lipca – w Moskwie w wyniku zamachu bombowego przeprowadzonego przez eserowców zginął minister spraw wewnętrznych Rosji, Wiaczesław Plehwe.
Sierpień
10 sierpnia – pruskie władze wprowadziły tzw. ustawę osadniczą, która wymagała zgody na budowę nowych domów i zabudowy gospodarczej. Celem ustawy było zmuszenie Polaków do zbywania gruntów na rzecz Niemców. Michał Drzymała sprzeciwił się ustawie, zamieszkując w wozie cyrkowym na znak protestu.
14 sierpnia – Ismael Montes został prezydentem Boliwii.
14–20 sierpnia – w Amsterdamie odbył się VI Kongres II Międzynarodówki.
Niemcy stłumiły powstanie plemienia Hererów w południowej Afryce, odnosząc zwycięstwo w bitwie pod Waterbergiem.
Wrzesień
Japonia zakończyła zbrojny konflikt w Mandżurii z sukcesem.
Październik
1 października – zmarł William Vernon Harcourt, brytyjski prawnik i polityk.
4 października – Holandia i Portugalia podpisały porozumienie dotyczące granicy na wyspie Timor.
7 października – Francja i Hiszpania podpisały umowę dotyczącą Maroka. Hiszpania zyskała zwierzchność nad okręgiem Rif, podczas gdy Francja objęła kontrolą resztę kraju (Maroko formalnie zachowało niezależność).
15 października – rządy Austro-Węgier i Rosji wydały oświadczenie o „wzajemnej neutralności w przypadku niesprowokowanej wojny”.
Pokojową Nagrodę Nobla otrzymał Instytut Prawa Międzynarodowego.
Listopad
8 listopada – Theodore Roosevelt wygrał wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych.
28 listopada – urodziny Jamesa Eastlanda, amerykańskiego polityka.
Grudzień
6 grudnia – w wyniku blokady Wenezueli przez floty Niemiec, Wielkiej Brytanii oraz Włoch, prezydent USA Theodore Roosevelt uzupełnił doktrynę Monroego, odmawiając państwom europejskim prawa do ingerencji w sprawy Ameryki Łacińskiej.
Przypisy