19 Eskadra Towarzysząca
19 Eskadra Towarzysząca to pododdział lotnictwa Wojska Polskiego działający w II Rzeczypospolitej.
Unit został utworzony w październiku 1937 roku na lotnisku Okęcie w Warszawie, jako część 1 pułku lotniczego. Powstał na bazie V plutonu 13 eskadry towarzyszącej.
Razem z 13 i 16 eskadrą, jednostka ta tworzyła VI/1 dywizjon towarzyszący.
W sierpniu 1939 roku, w trakcie mobilizacji alarmowej, eskadra została rozformowana. Nie dysponowała własnym godłem.
Personel eskadry
- dowódca eskadry – por. obs. Fidelis Józef Łukasik (X 1937 – XI 1938, później dowódca 12 esk. lin. i 222 esk. bomb.)
- dowódca I/19 plutonu:
- por. pil. Eugeniusz Lech (X 1937 – V 1939)
- por. obs. Maciej Socharski (V – VIII 1939)
- dowódca II/19 plutonu:
- por. obs. Stanisław Daniel (X 1937 – IX 1938)
- por. obs. Stefan Kalina (IX – XII 1938)
- kpt. obs. Lucjan Fijuth
- szef mechaników – st. majster wojsk. Marian Łęczycki
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982. ISBN 83-206-0281-5.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
