(1862) Apollo
(1862) Apollo to planetoida zaliczana do grupy Apollo, która nadała swoją nazwę całej kategorii tych ciał niebieskich.
Odkrycie
Planetoida została dostrzegiona 24 maja 1932 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez niemieckiego astronoma Karla Wilhelma Reinmutha. Jej nazwa wywodzi się od Apolla, greckiego boga piękna, światła i życia. Przed nadaniem tej nazwy, planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1862) 1932 HA.
Orbita
Orbita (1862) Apollo jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 6,35°. Czas potrzebny do pełnego obiegu wokół Słońca wynosi 1 rok i 288 dni, a średnia odległość od Słońca to 1,47 j.a.. Mimośród orbity tej planetoidy wynosi 0,559.
Jedną z charakterystycznych cech trajektorii Apolla jest jego częste zbliżanie się do Ziemi; asteroida ta klasyfikowana jest jako obiekt typu NEO, co oznacza, że może stanowić potencjalne zagrożenie dla naszej planety. W trakcie swojej wędrówki wokół Słońca, Apollo przecina orbitę Ziemi i w peryhelium znajduje się bliżej Słońca niż nasza planeta.
Właściwości fizyczne
Obiekt ten ma charakter skalny i niewielkie rozmiary, ponieważ jego średnica wynosi około 1,7 km. Jego kształt jest nieregularny, a średnia gęstość to 2,0 g/cm³. Czas obrotu wokół własnej osi wynosi 3,065 godziny. Apollo ma jasność absolutną równą 16,23m, a jego albedo wynosi 0,21, co kwalifikuje go do planetoid typu Q.
Satelita planetoidy
Planetoida ta posiada małego satelitę, oznaczonego jako S/2005 (1862) 1 (oznaczenie prowizoryczne). Jego średnica to zaledwie około 80 m, a krąży on w odległości 3 km od głównego składnika. Satelita został zidentyfikowany podczas obserwacji radarowych przeprowadzonych przez radioteleskop w Obserwatorium Arecibo w Portoryko w dniach od 29 października do 2 listopada 2005 roku.
Zobacz też
- lista planetoid 1001–2000
- lista ponumerowanych planetoid
- lista planetoid z księżycami
Bibliografia
- (1862) Apollo w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1862) Apollo w bazie Minor Planet Center (ang.)
