185 Dywizja Spadochronowa „Folgore”

185 Dywizja Spadochronowa „Folgore” (wł. 185ª Divisione Paracadutisti Folgore) to jeden z związków taktycznych włoskich wojsk lądowych, którego formowanie rozpoczęto w 1940 roku. Brała ona aktywny udział w działaniach zbrojnych w Afryce Północnej w czasie II wojny światowej.

Dywizja szczególnie wyróżniła się w drugiej bitwie pod El Alamein, która miała miejsce od 23 października do 6 listopada 1942 roku. Skutecznie broniła odcinka frontu niemiecko-włoskiego przed atakami przeważających sił alianckich, które były wspierane przez broń pancerną, aż do ogólnego odwrotu wojsk osi. W trakcie bitwy dywizja poniosła straty w wysokości od 1000 do 1100 zabitych i ciężko rannych oraz około 500 żołnierzy wziętych do niewoli (nie wliczając przy tym późniejszych strat podczas odwrotu). Straty jednostek walczących przeciwko dywizji „Folgore” oszacowano na około 1700 zabitych, zaginionych i rannych. W wyniku poniesionych strat, dywizja została rozwiązana pod koniec 1942 roku, przekształcając się w 285 batalion spadochronowy „Folgore”.

Obecnie tradycję dywizji kontynuuje Brygada Spadochronowa „Folgore”.