18 Korpus Zmechanizowany
18 Korpus Zmechanizowany (ros. 18-й механизированный корпус) to wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej z czasów II wojny światowej.
Historia
Formowanie Korpusu rozpoczęto w marcu 1941 roku w Odeskim Okręgu Wojskowym. Sztab Korpusu miał siedzibę w Akermanie w Besarabii, która została przyłączona do ZSRR w 1940 roku. W momencie ataku Niemiec na ZSRR, korpus był częścią 9 Armii. 22 czerwca 1941 roku, 17 Korpus Zmechanizowany dysponował 26 879 żołnierzami (75% etatowego stanu) oraz miał w swoim arsenale: 282 czołgi, w tym: 106 BT, 150 T-26, 14 T-37/T-38/T-40 oraz 12 czołgów z miotaczami płomieni (chemiczne).
Dowódcy korpusu
gen. mjr Piotr Wołoch
Skład korpusu
Stan na 22 czerwca 1941 roku:
- 44 Dywizja Pancerna – płk Wasilij Krymow
- 47 Dywizja Pancerna – płk Gieorgij Rodin
- 218 Dywizja Zmechanizowana – płk Aleksiej Szaragin
Zobacz też
Korpusy zmechanizowane Armii Czerwonej
Przypisy
Bibliografia
- Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
- Mark Siemiowicz Sołonin: Czerwiec 1941. Ostateczna diagnoza. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7818-616-8.
- Mark Sołonin: 22 czerwca 1941 czyli Jak zaczęła się Wielka Wojna ojczyźniana. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7510-130-0.
- 1941 ГОД: Сколько танков было у Сталина? / 1941 rok: Ile czołgów miał Stalin?. [dostęp 2016-11-29].