18 Korpus Strzelecki
18 Korpus Strzelecki (ros. 18-й стрелковый корпус) był wyższym związkiem taktycznym piechoty Armii Czerwonej, który działał w czasie II wojny światowej.
Korpus ten był formowany trzykrotnie, a jego pierwszy raz miał miejsce w 1924 roku. Jego szlak bojowy w walkach z armią niemiecką przebiegał przez miejscowości takie jak Brok, Pułtusk, Brodnicę, Grudziądz, Gdańsk, Szczecin oraz Neubrandenburg, aż do Ribnitz-Damgarten.
Podczas działań na terytorium Polski, 18 Korpus Strzelecki wchodził w skład 65 Armii, a w trakcie operacji berlińskiej, prowadzonej na obszarze III Rzeszy, należał do 2 Armii Uderzeniowej.
Dowódcy korpusu
- gen. mjr Michaił Zaporożenko (15.02.1943 – 09.03.1943)
- gen. mjr Iwan Iwanow
- gen. por Nikita Czuwakow
Struktura organizacyjna
Skład na dzień 1 marca 1943:
- 54 Gwardyjska Dywizja Piechoty
- 59 Gwardyjska Dywizja Piechoty
- 243 Dywizja Piechoty
Skład na dzień 27 sierpnia 1944:
- 15 Dywizja Piechoty, dowódca: gen. mjr Kuźma Griebiennik
- 69 Dywizja Piechoty, dowódca: płk Fiedor Makarow
- 37 Gwardyjska Dywizja Piechoty, dowódca: gen. mjr Sabir Rachimow
Przypisy
Bibliografia
- Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
- Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- F.D. Worobjow, I.W. Parotkin, A.N. Szymanski: Ostatni szturm (operacja berlińska 1945 r.). Warszawa: 1971.