18 Dywizja Strzelców
18 Dywizja Strzelców (ros. 18-я стрелковая дивизия) to jednostka taktyczna piechoty Armii Czerwonej.
W czerwcu 1941 roku, pod komendą pułkownika K.W. Swirydowa, weszła w skład 20 Armii Odwodowej. W tym samym roku dowodził nią płk. Czernyszew. W listopadzie dywizja została przydzielona do akcji mającej na celu wyparcie Niemców ze Skirmanowa. Walczyła w ramach 16 Armii. 16 listopada 1941 roku odpierała niemieckie ataki na lewym skrzydle, współpracując z 316 Dywizją Strzelecką. W 97 Pułku Strzeleckim, który był częścią 18 DP, służył porucznik Michaił Atamanow, który był w niewoli niemieckiej po dostaniu się pod Orszą.
Dowódcy dywizji
- płk Piotr Żywalew (26.09.1941 – 10.11.1941)
- gen. mjr Michaił Owczinnikow (04.10.1942 – 20.11.1943)
- płk Piotr Wasyliewicz (25.08.1944 – 12.08.1945)
Struktura organizacyjna
- 97 pułk strzelecki
- 208 pułk strzelecki
- 316 pułk strzelecki
- 3 pułk artylerii
- 12 pułk artylerii haubic
- dywizjon przeciwpancerny
- dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- batalion rozpoznawczy
- batalion saperów
- inne służby
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Rydłowski: Żołnierze lat wojny i okupacji. Warszawa: 1971.
Linki zewnętrzne
RKKA – 18-я стрелковая дивизия. [dostęp 2010-11-26]. (ros.).