18 Dywizja Polowa Luftwaffe
18 Dywizja Polowa Luftwaffe (niem. 18 Luftwaffe Feld Division) została utworzona pod koniec 1942 roku we Francji na bazie 52 pułku lotniczego (Flieger-Regiment 52).
Działania dywizji
W 1943 roku dywizja stacjonowała w rejonie Calais i Dunkierki, pełniąc rolę jednostki obrony wybrzeża w ramach 15 Armii. W listopadzie 1943 roku, podobnie jak inne dywizje polowe Luftwaffe, została przemianowana na 18 Feld Division (L), co wiązało się z przydzieleniem do wojsk lądowych oraz reorganizacją.
Po lądowaniu Aliantów w Normandii, dywizja brała udział w walkach pod Paryżem w ramach 5 Armii Pancernej, jednak została okrążona podczas odwrotu przez Belgię pod Mons. Z tego okrążenia udało się wydostać zaledwie około 300 żołnierzy. W wrześniu 1944 roku jednostka została rozwiązana, a jej pozostałości przekazano do 18 Dywizji Grenadierów Ludowych.
Struktura organizacyjna
Stan bojowy dywizji w 1943 roku przedstawiał się następująco:
- 35. polowy pułk strzelców Luftwaffe
- 36. polowy pułk strzelców Luftwaffe
- 48. polowy pułk strzelców Luftwaffe
- 18. polowy pułk artylerii Luftwaffe
- 18. polowy pluton rozpoznawczy Luftwaffe
- 18. polowy batalion przeciwpancerny Luftwaffe
- 18. polowy batalion inżynieryjny Luftwaffe
- 18. polowa kompania łączności Luftwaffe
- 18. polowe dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe Luftwaffe
Dowódcy dywizji
- Oberst Ferdinand-Wilhelm von Stein-Liebenstein zu Barchfeld (od grudnia 1942)
- Generalmajor Wolfgang Erdmann (od 1 kwietnia 1943)
- Generalmajor Fritz Reinshagen (od 26 sierpnia 1943)
- Generalleutnant Wilhelm Rupprecht (od 27 października 1943)
- Generalleutnant Joachim von Treschow (od 1 lutego 1944 do końca)
Przypisy
Bibliografia
Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9. Brak numerów stron w książce.
Leksykon Wehrmachtu. Luftwaffen-Feld-Division 18. [dostęp 2018-01-27].
The Luftwaffe, 1933-45