18 Dywizja Artylerii
18 Dywizja Artylerii (niem. 18. Artillerie-Division) to niemiecka jednostka wojskowa z okresu II wojny światowej.
Została utworzona 1 października 1943 roku w ramach Grupy Armii Środek, złożona ze sztabu oraz niektórych elementów 18 Dywizji Pancernej. Pełniła rolę jednostki ćwiczebnej. Rozwiązano ją w lipcu 1944 roku; sztab dywizji został przekształcony w dowództwo Korpusu Pancernego Großdeutschland, a pułki artylerii stały się niezależnymi brygadami artylerii wojsk lądowych. Dywizja uczestniczyła w walkach na froncie wschodnim przeciwko Armii Czerwonej, między innymi pod Winnicą, gdzie działała w ramach 4 Armii Pancernej, XXIV Korpusu Armijnego (Grupa Armii Południe). Następnie, od lutego 1944 roku, wchodziła w skład XXXXVI Korpusu Armijnego z 1 Armii Pancernej, a później w rejonie Kamieńca Podolskiego w ramach III Korpusu Armijnego 1 Armii Pancernej (Grupa Armii Południowa Ukraina).
Dowódca dywizji
Generał artylerii Karl Thoholte
Struktura organizacyjna
- 88 Pułk Artylerii (Artillerie-Regiment 88)
- 288 Pułk Artylerii (Artillerie-Regiment 288)
- 388 Pułk Artylerii (Artillerie-Regiment 388)
- 741 Bateria Dział Szturmowych (Sturmgeschütz-Batterie 741)
- 280 Batalion Artylerii Przeciwlotniczej Wojsk Lądowych (Heeres-Flakartillerie-Abteilung 280)
- 4 Batalion Obserwacyjny (Beobachtungsabteilung 4)
- 18 Bateria Prowadzenia Ognia (Feuerleit-Batterie 18)
- 88 Batalion Strzelców (Schützen-Abteilung 88)
- 88 Dywizyjny Batalion Zaopatrzeniowy (Divisionsnachschub-Abteilung 88)
- 88 Rezerwowy Batalion Artylerii (Artillerie-Feldersatz-Abteilung 88)
- 88 Oddział Zaopatrzenia (Nachschubtruppen 88)
Bibliografia
Leksykon Wehrmachtu