18 Batalion Łączności (18 bł) to jednostka łączności ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W wrześniu 1943 roku, w Sielcach nad Oką, w ramach 2 Warszawskiej Dywizji Piechoty, powstała 2 samodzielna kompania łączności. Po zakończeniu działań wojennych, od lipca do września 1945, kompania stacjonowała w Koźlu, a w październiku tego samego roku została przeniesiona do garnizonu Kielce i przekształcona w samodzielny batalion łączności (według etatu Nr 2/5). W marcu 1946 jednostka została przekształcona w 18 kompanię łączności według etatu Nr 2/44, a jej numer to JW 1615a, co oznaczało dowództwo 2 DP z literą „a”. W 1949 kompania została przeniesiona do Częstochowy i przekształcona w 18 batalion łączności. W grudniu 1956 batalion został rozformowany.
Dowódcy batalionu
kpt. Sinicki
Struktura organizacyjna
W skład batalionu wchodziły:
- dowództwo
- kompania dowodzenia (pluton telefoniczno-telegraficzny, drużyna ruchomych środków łączności)
- kompania telefoniczno-kablowa (trzy plutony)
- kompania szkolna
- pluton radiowy
Stan osobowy wynosił 229 żołnierzy, w tym 139 stanu zmiennego (etat bł dywizji terytorialnej).
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6. Brak numerów stron w książce.
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2. Brak numerów stron w książce.