179 Rezerwowa Dywizja Pancerna
179 Rezerwowa Dywizja Pancerna (niem. 179. Reserve-Panzer-Division) to niemiecka jednostka rezerwowa z czasów II wojny światowej.
Historia
Jednostka została założona 5 stycznia 1940 roku jako 179 Dywizja Zapasowa (Division Nr. 179) w IX Okręgu Wojskowym, gdzie odpowiadała za szkolenie oddziałów oraz przygotowywanie uzupełnień. 27 lutego 1942 roku przekształcono ją w jednostkę zmotoryzowaną (Division Nr. 179 (motorisiert)).
5 kwietnia 1943 roku miała miejsce kolejna reorganizacja, w wyniku której powstała 179 Zapasowa Dywizja Pancerna. 30 lipca 1943 roku przeniesiono ją do rejonu Laval w zachodniej Francji, a jej nazwa została zmieniona na 179 Rezerwowa Dywizja Pancerna. Jednostka była odpowiedzialna za przygotowywanie uzupełnień dla dywizji pancernych w linii. 1 maja 1944 roku połączono ją z resztkami zniszczonej na froncie wschodnim 16 Dywizji Grenadierów Pancernych, tworząc 116 Dywizję Pancerną.
Dowódcy
- gen. mjr Herbert Stimpel od 5 stycznia 1940,
- gen. por. Max Hartlieb od 20 czerwca 1940,
- gen. por. Walter von Boltenstern od 20 stycznia 1942.
Skład dywizji
W 1943 roku skład dywizji obejmował:
- 1 rezerwowy batalion pancerny (Reserve-Panzer-Abteilung 1),
- 81 rezerwowy pułk grenadierów pancernych (Reserve-Panzer-Grenadier-Regiment 81),
- 29. rezerwowy zmotoryzowany pułk grenadierów (Reserve-Grenadier-Regiment 29),
- 29 rezerwowy batalion artylerii pancernej (Reserve-Artillerie-Abteilung 29),
- oraz: batalion przeciwpancerny, batalion rozpoznawczy, batalion inżynieryjny, batalion łączności i dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe.
Przypisy
Bibliografia
Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11725-9.
Chris Bishop: Niemieckie wojska pancerne w II wojnie światowej. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2009. ISBN 978-83-11-11391-6. Brak numerów stron w książce.