17 Lwowski Batalion Strzelców

17 Lwowski Batalion Strzelców

17 Lwowski Batalion Strzelców to jednostka piechoty wchodząca w skład 6 Lwowskiej Brygady Piechoty Polskich Sił Zbrojnych.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Formowanie batalionu rozpoczęło się 8 września 1941 roku.

W tym dniu do Tockoje dotarło 10 oficerów oraz 2431 podoficerów i szeregowych. Następnego dnia do 3 pułku marszowego przydzielono 47 oficerów. 17 września do pułku dołączyło 687 żołnierzy. W tym samym dniu, drogą losowania, ustalono numerację pułków piechoty 6 Dywizji Piechoty, a 3 pułk marszowy przyjął nazwę 17 pułku piechoty.

W dniach 25 i 26 lutego 1942 roku 17 pp przegrupował się do Yakkabogʻ w wilajecie kaszkadaryjskim w Uzbekistanie. Po przybyciu na nowe miejsce, pułk rozpoczął intensywne szkolenie.

W dniach 18–22 sierpnia, razem z innymi oddziałami 6 Lwowskiej Dywizji Piechoty, pułk został przetransportowany koleją do Krasnowodska. Następnego dnia, na pokładzie statku „Żdanow”, przeprawił się przez Morze Kaspijskie. 24 sierpnia wyokrętował się w Pahlewi w Iranie. Tam, po przeprowadzeniu dezynsekcji i wydaniu nowych mundurów, żołnierze zostali zakwaterowani w obozie na plaży.

Między 5 a 8 września pułk został przewieziony transportem samochodowym przez Kazwin, Hamadan i Kermanszach do Chanakinu w Iraku.

W Chanakin pułk rozpoczął szkolenie według regulaminów brytyjskich, stopniowo przechodząc od poziomu batalionu do pułku.

W Chanakin miały miejsce dwa ważne wydarzenia związane z historią pułku. Pierwszym z nich było święto 6 Dywizji Piechoty, na które przybył gen. Wilson, dowódca 9 Armii, podlegającej Armii Polskiej. W czasie jego wizyty, po mszy, odbyła się defilada zakończona żołnierskim ogniskiem. Drugim wydarzeniem była wizyta ministra Caseya, który przybył do pułku w związku z inspekcją. Wyniki kontroli były pozytywne dla pułku.

Pod koniec września I batalion 17 pułku piechoty przeszedł do Quizil Rabat, a reszta pododdziałów dołączyła do niego w drugiej połowie października. Przeprowadzono reorganizację pułku, a z dniem 1 listopada 17 pułk piechoty został rozwiązany, a w jego miejsce sformowano 17 batalion strzelców. Po reorganizacji batalion liczył 41 oficerów oraz 884 podoficerów i szeregowych. 11 listopada, po mszy polowej, batalion otrzymał broń. Przeglądu dokonał gen. Michał Tokarzewski-Karaszewicz oraz dowódca brygady ppłk dypl. Klemens Rudnicki.

Otrzymanie broni przyspieszyło szkolenie strzeleckie i taktyczne. Rozpoczęto również szkolenie motorowe, dostarczając samochody i motocykle dla plutonów rozpoznawczego i moździerzy.

2 stycznia 1943 roku kilku żołnierzy odeszło do Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii. Pod koniec lutego przeprowadzono ćwiczenia dotyczące jazdy i obsługi samochodów w batalionie.

W związku z reorganizacją armii według etatów brytyjskich, 7 marca rozwiązano 6 Dywizję Piechoty Lwów, a 6 Samodzielna Brygada Strzelców, już jako 6 Lwowska Brygada Piechoty, została włączona do 5 Kresowej Dywizji Piechoty.

2 kwietnia batalion wyruszył do nowego miejsca postoju w okolicach Kirkuku, gdzie pełnił służbę wartowniczą przy rurociągu i patrolował rejon przygraniczny. Kontynuowano także intensywne strzelania oraz treningi taktyczne.

4 czerwca 5 Kresową Dywizję Piechoty wizytował Naczelny Wódz gen. Władysław Sikorski, który przeprowadził przegląd wojsk i uczestniczył w ognisku żołnierskim. W dniach 7-8 czerwca obserwował wielkie 48-godzinne manewry.

6 sierpnia 1943 roku dowódca 6 Lwowskiej BP płk dypl. Klemens Rudnicki omówił z oficerami plan przejazdu do Palestyny. 9 sierpnia o godzinie 5:00 kolumna samochodów, prowadzona przez majora Mieczysława Baczkowskiego, wyruszyła do Palestyny. Marsz prowadził przez Kirkuk, Bagdad, Wadi-Muhadi oraz Ar-Rutbę. Po 7 dniach dotarli do obozu Mughazi.

Działania batalionu

Batalion brał udział w kampanii włoskiej, walcząc pod Monte Cassino. W trakcie tej kampanii zginęło 173 oficerów i żołnierzy.

Po wojnie, jako część wojsk okupacyjnych, batalion pełnił między innymi służbę wartowniczą. W lutym 1946 roku ochraniał obiekty wojskowe i komunikacyjne w rejonie Mestre.

Strzelcy lwowscy

Dowódca batalionu

  • ppłk dypl. Andrzej Hytroś (do II 1944)
  • mjr / ppłk Mieczysław Anzelm Baczkowski (do 10 I 1945 → zastępca dowódcy 4 BP)
  • kpt./mjr Ludwik Kordas (24 XII 1944 – VIII 1945)
  • p.o. kpt. dypl. Felicjan Pawlak (15 I – 10 II, 14 -19 III, 23 III – 17 IV 1945)
  • mjr dypl. Stanisław Orłowski (od VIII 1945)

Zastępcy dowódcy batalionu

  • kpt. Wacław Kwiatkowski (do 17 V 1944)
  • mjr dypl. Stanisław Tomaszewski (17 V – 4 VII 1944)
  • kpt. Kasper Ślepokura (4 – 26 VII 1944)
  • kpt. Ksawery Wojciechowski (30 VII 1944 -)
  • kpt./mjr dypl. Felicjan Pawlak (15 I – 4 VIII 1945)

Kapelan – ks. kpl. Łucjan Łuszczki

Obsada ważniejszych stanowisk w czasie pobytu w Iraku

  • dowódca – ppłk dypl. Andrzej Hytroś
  • 1 adiutant – por. Jerzy Pałuski
  • 2 adiutant – por. Tadeusz Dyderski
  • szef sztabu – mjr Mieczysław Anzelm Baczkowski
  • kwatermistrz – mjr Ludwik Henryk Wilczyński
  • dowódca 1 kompanii – kpt. Aleksander Matusiewicz
  • dowódca 2 kompanii – kpt. Józef Cader
  • dowódca 3 kompanii – kpt. Michał Pieślak
  • dowódca plutonu sztabowego – por. Jan Malinowski

Symbole batalionu

Sztandar – Batalion otrzymał sztandar 14 maja 1972 roku, wręczony przez gen. Klemensa Rudnickiego.

Odznaka – Odznaka specjalna wykonana z białego oksydowanego metalu o wymiarach 21 × 18 mm. Na ażurowej tarczy lew trzymający koło zębate, z jedną łapą opartą na plakietce z cyfrą „17”. Odznaka była nakładana na patki koloru granatowego z żółtą wypustką. Została zatwierdzona rozkazem dowódcy 2 Korpusu nr 2 z 4 stycznia 1946 roku.

Batalion miał również własny marsz, a święto batalionowe obchodzono 17 maja.

Uwagi

Przypisy

Bibliografia