17 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej
17 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej (17 daplot) to pododdział artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego.
Jednostka powstała do 1 grudnia 1952 roku w garnizonie Zgorzelec, w koszarach znajdujących się w dzielnicy Ujazd, jako część 27 Dywizji Piechoty. Dywizjon został zorganizowany według etatu Nr 2/133, który przewidywał 224 żołnierzy oraz 4 pracowników cywilnych. Jednak w grudniu 1952 roku dokonano przekształcenia na etat Nr 2/160, co zmieniło stan na 131 żołnierzy i 3 pracowników wojska. Od 1 listopada 1955 roku, w wyniku rozformowania 27 DP, dywizjon przeszedł bezpośrednio pod dowództwo 2 Korpusu Armijnego. Jednostka została rozformowana w grudniu 1956 roku.
Na podstawie etatu Nr 2/160 dywizjon składał się z:
- dowództwa,
- kwatermistrzostwa,
- plutonu dowodzenia,
- dwóch baterii, z których jedna była skadrowana.
Zgodnie z etatem, jednostka miała być uzbrojona w dwanaście 37 mm armat przeciwlotniczych wz. 1939.
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO; Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.