17 Dywizja Powietrznodesantowa (USA)

17 Dywizja Powietrznodesantowa

17 Dywizja Powietrznodesantowa (ang. 17th Airborne Division) – istniała w latach 1943–1945 oraz 1948–1949 jako jednostka taktyczna wojsk powietrznodesantowych Armii Stanów Zjednoczonych.

Dywizja została utworzona 15 kwietnia 1943 roku, w okresie II wojny światowej. Jej pierwsze starcie bojowe miało miejsce podczas bitwy o Ardeny, jednak najbardziej znana jest z uczestnictwa w operacji Varsity na zakończenie wojny. Dzięki swojej odznace, dywizja zyskała przydomek Złote Szpony (ang. Golden Talons).

Historia

17 Dywizja Powietrznodesantowa została utworzona 15 kwietnia 1943 roku w obozie szkoleniowym w Camp Mackall. Dowództwo nad nią objął gen. William M. Miley. W sierpniu 1944 roku pierwsze oddziały dywizji zostały przetransportowane do Wielkiej Brytanii.

25 grudnia 1944 roku dywizja została przydzielona do 3 Armii pod dowództwem gen. George’a Pattona. Uczestniczyła w bitwie o Ardeny, gdzie miała na celu wsparcie obrońców Bastogne oraz wyparcie Niemców z Belgii. 26 stycznia 1945 roku dywizja została wycofana z linii frontu.

24 marca 1945 roku wzięła udział w operacji Varsity, wspólnie z brytyjską 6 Dywizją Powietrznodesantową. Był to pierwszy skok bojowy jednostki, która została zrzucona w rejonie Diersfordt w Niemczech. Głównym celem było zajęcie tej miejscowości oraz okolicznego lasu, co zakończyło się sukcesem.

Po zakończeniu działań wojennych w Europie, dywizja pozostała w służbie okupacyjnej w północnych Niemczech. 3 lipca 1945 roku została rozwiązana, a jej jednostki przydzielono do 13. i 82 Dywizji Powietrznodesantowej. Mimo planów ich użycia w walkach z Japonią, nie udało się ich przenieść do rejonu Pacyfiku przed kapitulacją tego kraju. Jednostka została reaktywowana 6 lipca 1948 roku w celach szkoleniowych, a ponownie rozwiązano ją 19 czerwca 1949 roku.

Straty

Ogółem straty bojowe wyniosły: 6745

  • Polegli: 1191
  • Ranni: 4904
  • Zaginieni: 224
  • Pojmani: 426

Organizacja

Struktura 17 Dywizji Powietrznodesantowej w trakcie II wojny światowej obejmowała:

  • Sztab dywizji
  • 193 pułk piechoty szybowcowej
  • 194 pułk piechoty szybowcowej
  • 507 pułk piechoty spadochronowej
  • 513 pułk piechoty spadochronowej (zastąpił 517 pułk 10 marca 1944)
  • 517 pułk piechoty spadochronowej (rozwiązany 10 marca 1944)
  • Cztery bataliony artylerii (464. i 466. spadochronowy oraz 680. i 681. szybowcowy)
  • 139 powietrznodesantowy batalion inżynieryjny
  • 155 powietrznodesantowy batalion przeciwlotniczy
  • 224 powietrznodesantowa kompania sanitarna
  • 17 spadochronowa kompania serwisowa
  • Jednostki specjalne sztabu dywizji
  • 550 powietrznodesantowy batalion piechoty (niezależny, przydzielony do 17 Dywizji w czasie bitwy o Ardeny)
  • 761 batalion czołgów (samodzielny, przydzielony do 17 Dywizji od 15 do 27 stycznia 1945)
  • 811 batalion przeciwpancerny (przydzielony do 17 Dywizji od 17 do 27 stycznia 1945)

Przypisy