17. ceremonia wręczenia Oscarów miała miejsce 15 marca 1945 roku w Grauman’s Chinese Theater w Los Angeles.
== Laureaci i nominowani ==
Aby wyróżnić zwycięzców w poszczególnych kategoriach, ich nazwiska zostały napisane pogrubioną czcionką i umieszczone na początku listy (tj. poza kolejnością nominacji w oficjalnych zestawieniach).
=== Najlepszy Film ===
wytwórnia: Paramount Pictures – Idąc moją drogą
wytwórnia: Paramount Pictures – Podwójne ubezpieczenie
wytwórnia: Metro-Goldwyn-Mayer – Gasnący płomień
wytwórnia: Selznick International Pictures – Od kiedy cię nie ma
wytwórnia: 20th Century Fox – Wilson
=== Najlepszy Aktor ===
Bing Crosby – Idąc moją drogą
Charles Boyer – Gasnący płomień
Barry Fitzgerald – Idąc moją drogą
Cary Grant – Nic oprócz samotnego serca
Alexander Knox – Wilson
=== Najlepsza Aktorka ===
Ingrid Bergman – Gasnący płomień
Claudette Colbert – Od kiedy cię nie ma
Bette Davis – Pan Skeffington
Greer Garson – Pani Parkington
Barbara Stanwyck – Podwójne ubezpieczenie
=== Najlepszy Aktor Drugoplanowy ===
Barry Fitzgerald – Idąc moją drogą
Hume Cronyn – Siódmy krzyż
Claude Rains – Pan Skeffington
Clifton Webb – Laura
Monty Woolley – Od kiedy cię nie ma
=== Najlepsza Aktorka Drugoplanowa ===
Ethel Barrymore – Nic oprócz samotnego serca
Jennifer Jones – Od kiedy cię nie ma
Angela Lansbury – Gasnący płomień
Aline MacMahon – Smocze nasienie
Agnes Moorehead – Pani Parkington
=== Najlepszy Reżyser ===
Leo McCarey – Idąc moją drogą
Billy Wilder – Podwójne ubezpieczenie
Otto Preminger – Laura
Alfred Hitchcock – Łódź ratunkowa
Henry King – Wilson
=== Najlepszy Scenariusz Oryginalny ===
Lamar Trotti – Wilson
Preston Sturges – Witajcie bohatera-zdobywcę
Preston Sturges – The Miracle of Morgan’s Creek
Richard Connell i Gladys Lehman – Dwie dziewczyny i żeglarz
Jerome Cady – Wing and a Prayer
=== Najlepsze materiały do scenariusza ===
Leo McCarey – Idąc moją drogą
Chandler Sprague i David Boehm – A Guy Named Joe
John Steinbeck – Łódź ratunkowa
Alfred Neumann i Joseph Than – None Shall Escape
Edward Doherty i Jules Schermer – Pięciu zuchów
=== Najlepszy Scenariusz Adaptowany ===
Frank Butler i Frank Cavett – Idąc moją drogą
Billy Wilder i Raymond Chandler – Podwójne ubezpieczenie
John Van Druten, Walter Reisch i John L. Balderston – Gasnący płomień
Jay Dratler, Samuel Hoffenstein i Betty Reinhardt – Laura
Irving Brecher i Fred F. Finklehoffe – Spotkamy się w St. Louis
=== Najlepsze Zdjęcia ===
==== Film Czarno-Biały ====
Joseph LaShelle – Laura
John Seitz – Podwójne ubezpieczenie
Sidney Wagner – Smocze nasienie
Joseph Ruttenberg – Gasnący płomień
Lionel Lindon – Idąc moją drogą
Glen MacWilliams – Łódź ratunkowa
Stanley Cortez i Lee Garmes – Od kiedy cię nie ma
Robert Surtees i Harold Rosson – 30 sekund nad Tokio
Charles Lang – The Uninvited
George Folsey – Białe klify w Dover
==== Film Kolorowy ====
Leon Shamroy – Wilson
Rudolph Maté i Allen M. Davey – Modelka
Edward Cronjager – Home in Indiana
Charles Rosher – Kismet
Ray Rennahan – Lady in the Dark
George Folsey – Spotkamy się w St. Louis
=== Najlepsza Scenografia i Dekoracja Wnętrz ===
==== Film Czarno-Biały ====
Cedric Gibbons, William Ferrari, Edwin B. Willis i Paul Huldschinsky – Gasnący płomień
Lionel Banks, Walter Holscher i Joseph Kish – Address Unknown
John J. Hughes i Fred MacLean – The Adventures of Mark Twain
Perry Ferguson i Julia Heron – Casanova Brown
Lyle Wheeler, Leland Fuller i Thomas Little – Laura
Hans Dreier, Robert Usher i Sam Comer – Nie czas na miłość
Mark-Lee Kirk i Victor A. Gangelin – Od kiedy cię nie ma
Song of the Open Road
Albert S. D’Agostino, Carroll Clark, Darrell Silvera i Claude Carpenter – Step Lively
==== Film Kolorowy ====
Wiard Ihnen i Thomas Little – Wilson
John B. Goodman, Alexander Golitzen, Russell A. Gausman i Ira S. Webb – The Climax
Lionel Banks, Cary Odell i Fay Babcock – Modelka
Charles Novi i Jack McConaghy – The Desert Song
Cedric Gibbons, Daniel B. Cathcart, Edwin B. Willis i Richard Pefferle – Kismet
Hans Dreier, Raoul Pene du Bois i Ray Moyer – Lady in the Dark
Ernst Fegte i Howard Bristol – Księżniczka i Pirat
=== Najlepszy Dźwięk ===
20th Century-Fox Studio Sound Department, reżyser dźwięku: E.H. Hansen – Wilson
Republic Studio Sound Department, reżyser dźwięku: Daniel J. Bloomberg – Brazil
Samuel Goldwyn Studio Sound Department, reżyser dźwięku: Thomas T. Moulton – Casanova Brown
Columbia Studio Sound Department, reżyser dźwięku: John Livadary – Modelka
Paramount Studio Sound Department, reżyser dźwięku: Loren L. Ryder – Podwójne ubezpieczenie
Universal Studio Sound Department, reżyser dźwięku: Bernard B. Brown – Siostra lokaja
Warner Bros. Studio Sound Department, reżyser dźwięku: Nathan Levinson – Hollywood Canteen
Sound Service, Inc., reżyser dźwięku: Jack Whitney – Zdarzyło się to jutro
Metro-Goldwyn-Mayer Studio Sound Department, reżyser dźwięku: Douglas Shearer – Kismet
RKO Radio Studio Sound Department, reżyser dźwięku: Stephen Dunn – Music in Manhattan
RCA Sound, reżyser dźwięku: W.M. Dalgleish – Voice in the Wind
=== Najlepsza Piosenka ===
„Swinging on a Star” – Idąc moją drogą – muzyka: James Van Heusen, słowa: Johnny Burke
„I Couldn’t Sleep a Wink Last Night” – Higher and Higher – muzyka: Jimmy McHugh, słowa: Harold Adamson
„I’ll Walk Alone” – Za wami, chłopcy – muzyka: Jule Styne, słowa: Sammy Cahn
„I’m Making Believe” – Sweet and Low-Down – muzyka: James V. Monaco, słowa: Mack Gordon
„Long Ago and Far Away” – Modelka – muzyka: Jerome Kern, słowa: Ira Gershwin
„Now I Know” – Up in Arms – muzyka: Harold Arlen, słowa: Ted Koehler
„Remember Me to Carolina” – Minstrel Man – muzyka: Harry Revel, słowa: Paul Webster
„Rio de Janeiro” – Brazil – muzyka: Ary Barroso, słowa: Ned Washington
„Silver Shadows and Golden Dreams” – Belita tańczy – muzyka: Lew Pollack, słowa: Charles Newman
„Sweet Dreams Sweetheart” – Hollywood Canteen – muzyka: M.K. Jerome, słowa: Ted Koehler
„Too Much in Love” – Song of the Open Road – muzyka: Walter Kent, słowa: Kim Gannon
„The Trolley Song” – Spotkamy się w St. Louis – muzyka i słowa: Ralph Blane i Hugh Martin
=== Najlepsza Muzyka ===
==== Dramat ====
Max Steiner – Od kiedy cię nie ma
Morris Stoloff i Ernst Toch – Address Unknown
Max Steiner – The Adventures of Mark Twain
Dimitri Tiomkin – The Bridge of San Luis Rey
Arthur Lange – Casanova Brown
H.J. Salter – Christmas Holiday
Miklós Rózsa – Podwójne ubezpieczenie
Walter Scharf i Roy Webb – The Fighting Seabees
Edward Paul i Michel Michelet – The Hairy Ape
Robert Stolz – Zdarzyło się to jutro
Frederic Efrem Rich – Jack London
Herbert Stothart – Kismet
Hanns Eisler i C. Bakaleinikoff – Nic oprócz samotnego serca
David Rose – Księżniczka i Pirat
Karl Hajos – Summer Storm
Franke Harling – Three Russian Girls
Edward Paul – Up in Mabel’s Room
Michel Michelet – Voice in the Wind
Alfred Newman – Wilson
Miklos Rozsa – Woman of the Town
==== Musical ====
Morris Stoloff i Carmen Dragon – Modelka
Walter Scharf – Brazil
C. Bakaleinikoff – Higher and Higher
Ray Heindorf – Hollywood Canteen
Alfred Newman – Irish Eyes Are Smiling
Werner R. Heymann i Kurt Weill – Knickerbocker Holiday
Robert Emmett Dolan – Lady in the Dark
Edward Kay – Belita tańczy
Georgie Stoll – Spotkamy się w St. Louis
H.J. Salter – The Merry Monahans
Ferde Grofé i Leo Erdody – Minstrel Man
Mahlon Merrick – Sensations of 1945
Charles Previn – Song of the Open Road
Ray Heindorf i Louis Forbes – Up in Arms
=== Najlepszy Montaż ===
Barbara McLean – Wilson
Leroy Stone – Idąc moją drogą
Owen Marks – Janie
Roland Gross – Nic oprócz samotnego serca
Hal C. Kern i James E. Newcom – Od kiedy cię nie ma
=== Najlepsze Efekty Specjalne ===
wizualne: A. Arnold Gillespie, Donald Jahraus i Warren Newcombe, dźwiękowe: Douglas Shearer – 30 sekund nad Tokio
wizualne: Paul Detlefsen i John Crouse, dźwiękowe: Nathan Levinson – The Adventures of Mark Twain
wizualne: Vernon L. Walker, dźwiękowe: James G. Stewart i Roy Granville – Dni chwały
wizualne: David Allen, Ray Cory i Robert Wright, dźwiękowe: Russell Malmgren i Harry Kusnick – Secret Command
wizualne: John R. Cosgrove, dźwiękowe: Arthur Johns – Od kiedy cię nie ma
wizualne: Gordon Jennings i Farciot Edouart, dźwiękowe: George Dutton – Historia doktora Wassella
wizualne: Fred Sersen, dźwiękowe: Roger Heman – Wilson
=== Najlepszy Krótkometrażowy Film Animowany ===
Frederick Quimby – Mysie Kłopoty (z serii Tom i Jerry)
George Pal – And to Think I Saw It on Mulberry Street (z serii Puppetoons)
Screen Gems – Dog, Cat and Canary (z serii A Color Rhapsody)
Walter Lantz – Fish Fry (z serii o Andy Panda)
Walt Disney – How to Play Football (z serii o Goofym)
Paul Terry – My Boy Johnny (z serii TerryToons)
Warner Bros. – How to Play Football (z serii Zwariowane melodie)
=== Najlepszy Krótkometrażowy Film na Jednej Rolce ===
Jerry Fairbanks – Who’s Who in Animal Land
Edmund Reek – Blue-Grass Gentlemen
Gordon Hollingshead – Jammin’ the Blues
Pete Smith – Movie Pests
Ralph Staub – 50th Anniversary of Motion Pictures
=== Najlepszy Krótkometrażowy Film na Dwóch Rolkach ===
Gordon Hollingshead – I Won’t Play
Louis Harris – Bombalera
Jerry Bresler i Herbert Moulton – Main Street Today
=== Najlepszy Film Dokumentalny ===
==== Krótkometrażowy ====
United States Marine Corps – With the Marines at Tarawa
United States Office of War Information Overseas Motion Picture Bureau – Hymn of the Nations
RKO Radio – New Americans
==== Pełnometrażowy ====
United States Navy – The Fighting Lady
United States Army Air Forces – Resisting Enemy Interrogation
=== Oscary honorowe i specjalne ===
Bob Hope – za służbę Akademii Filmowej
Margaret O’Brien – za dziecięcą rolę filmową
=== Nagroda im. Irvinga G. Thalberga ===
Darryl F. Zanuck
=== Nagrody Naukowe i Techniczne ===
==== Klasa II ====
Stephen Dunn i RKO Radio Studio Sound Department oraz Radio Corporation Of America – za projekt i rozwój elektronicznego ogranicznika kompresora. [Dźwięk]
==== Klasa III ====
Linwod Dunn, Cecil Love i Acme Tool and Manufacturing Company – za projekt i budowę drukarki optycznej Acme-Dunn. [Laboratorium]
Grover Laube i 20th Century Fox Studio Camera Department – za opracowanie urządzenia do projekcji w pętli ciągłej. [Dźwięk]
Western Electric Company – za projekt i budowę wzmacniacza ograniczającego 1126A do nagrywania dźwięku o zmiennej gęstości. [Dźwięk]
Russell Brown, Ray Hinsdale i Joseph E. Robbins – za opracowanie i produkcyjne wykorzystanie hydraulicznego wahacza łodziowego Paramount. [Operacje sceniczne]
Gordon Jennings – za projekt i konstrukcję statywu z punktem węzłowym Paramount. [Fotografia]
Radio Corporation Of America i RKO Radio Studio Sound Department – za projekt i budowę komory pogłosowej RKO. [Dźwięk]
Daniel J. Bloomberg i Republic Studio Sound Department – za projekt i opracowanie przełącznika selektywnego z wieloma blokadami. [Operacje sceniczne]
Bernard B. Brown i John P. Livadary – za projekt i wykonanie oddzielnego pomieszczenia do nagrywania solistów i chórów. [Dźwięk]
Paul Zeff, S.J. Twining i George Seid z Columbia Studio Laboratory – za wzór i zastosowanie do produkcji uproszczonego wywoływacza negatywu dźwiękowego o zmiennej powierzchni. [Laboratorium]
Paul Lerpae – za projekt i budowę podróżnego urządzenia do projekcji i fotografii matowej Paramount. [Special Photographic]
== Przypisy ==
== Linki zewnętrzne ==
Informacje o ceremonii (ang.)