164 Lekka Dywizja Afrykańska (niem. 164. leichte Afrika-Division) – to jedna z niemieckich dywizji, które działały w czasie II wojny światowej.
Historia
Dywizja została zorganizowana 15 sierpnia 1942 roku poprzez przekształcenie jednostki, która wcześniej została przerzucona do Afryki, a mianowicie Dywizji Fortecznej Kreta (wcześniej znanej jako 164 Dywizja Piechoty).
Mimo że była to jednostka o stosunkowo niewielkiej sile, z pułkami grenadierów posiadającymi jedynie po dwa bataliony, wykazała się sprawnością w walkach, m.in. podczas II bitwy pod El Alamein. W trakcie odwrotu pełniła rolę ariergardy dla wycofujących się sił. Broniła obszaru Buerat w Libii oraz Linii Mareth w Tunezji. Była ostatnią niemiecką jednostką, która poddała się aliantom w Tunezji, co miało miejsce 12 maja 1943 roku. 164 Dywizja została ostatecznie rozwiązana 30 czerwca 1943 roku i nie została już odbudowana.
Dowódcy dywizji
Oberst Carl-Hans Lungershausen od 10 sierpnia 1942,
Oberst Hermann Hans Hecker od 31 sierpnia 1942,
ponownie Oberst Carl-Hans Lungershausen od 9 września 1942,
Oberst Siegfried Westphal od 1 grudnia 1942,
Generalmajor Kurt Freiherr von Liebenstein od 15 stycznia 1943,
Oberst Becker od 16 stycznia 1943,
Generalmajor Fritz Krause od 17 lutego 1943,
ponownie Generalmajor Kurt Freiherr von Liebenstein od 13 marca 1943 do kapitulacji 12 maja 1943.
Skład
- 125. pułk grenadierów pancernych,
- 382. pułk grenadierów pancernych,
- 433. pułk grenadierów pancernych,
- 220. pułk artylerii,
- 220. batalion rozpoznawczy,
- 220. batalion inżynieryjny,
- 220. batalion niszczycieli czołgów,
- 220. batalion łączności,
- 220. batalion zapasowy,
- 220. dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe.
Bibliografia
Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9. Brak numerów stron w książce.
Linki zewnętrzne