16 Dywizja Polowa Luftwaffe
16 Dywizja Polowa Luftwaffe (niem. 16 Luftwaffe Feld Division) została powołana 1 grudnia 1942 roku na poligonie Gross-Born w Niemczech, z jednostek wydzielonych z XIII Korpusu Lotniczego.
W styczniu 1943 roku dywizja przemieściła się do rejonu Amsterdamu, a w kwietniu dotarła do okolic miast Haarlem i Lejda. Jej głównym zadaniem były działania szkoleniowe oraz pełnienie roli jednostki obrony wybrzeża. W listopadzie 1943 roku dywizję, podobnie jak inne dywizje polowe Luftwaffe, przemianowano na 16 Feld Division (L) i włączono do sił lądowych. Po lądowaniu Aliantów w Normandii, dywizja została przerzucona na front i 2 lipca zajęła odcinek na zachodnim brzegu rzeki Orne, na północ od Caen. W dniach od 18 do 25 lipca 1944 roku dywizja została rozbita przez wojska brytyjskie, ponosząc straty sięgające 75%. Resztki jednostki przydzielono do 21 Dywizji Pancernej, a dywizję rozwiązano na początku sierpnia.
Skład bojowy dywizji
- 31 polowy pułk strzelców Luftwaffe
- 32 polowy pułk strzelców Luftwaffe
- 46 polowy pułk strzelców Luftwaffe
- 16 polowy pułk artylerii Luftwaffe
- 16 polowy pluton rozpoznawczy Luftwaffe
- 16 polowy batalion niszczycieli czołgów Luftwaffe
- 16 polowy batalion inżynieryjny Luftwaffe
- 16 polowe dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe Luftwaffe
Dowódcy dywizji
- Oberst Otto von Lachemair (od 28 listopada 1942)
- Generalmajor Karl Sievers (od 5 listopada 1943)
Bibliografia
- Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9. Brak numerów stron w książce
- Leksykon Wehrmachtu
- The Luftwaffe, 1933-45