16 Dywizja Piechoty „Pistoia”

16 Dywizja Piechoty „Pistoia” to jednostka piechoty armii włoskiej z czasów II wojny światowej. Została powołana w 1939 roku w wyniku podziału dywizji piechoty „Fossalta”. Dywizja „Pistoia” została zakwalifikowana jako w pełni zmechanizowana, co oznacza, że cały jej personel i sprzęt mogły być transportowane za pomocą samochodów i ciężarówek, chociaż nie jednocześnie.

Historia operacyjna

Dywizja „Pistoia” została sformowana w czerwcu 1940 roku jako jednostka piechoty i skierowana na granicę francuską, gdzie pełniła rolę rezerwy włoskiej 1 Armii. Początkowo planowano, że wejdzie do walki w Valle Varaita. 20 czerwca 1940 roku jednostka została przeniesiona do przełęczy Maddalena, a tylko pułk artylerii znajdował się na okupowanym przez Włochy terytorium Francji aż do lipca 1940 roku. 10 października 1940 roku dywizja „Pistoia” została częściowo zmotoryzowana i pod koniec lipca 1942 roku została wysłana do Aten w okupowanej Grecji.

Kampania północnoafrykańska

We wrześniu 1942 roku dywizja „Pistoia” zaczęła przenosić się na pozycje w Afryce Północnej, przy granicy z Egiptem, gdzie ostatecznie przejęła odpowiedzialność za linię obronną Bardija–Sallum–przełęcz Halfaya. Nie zdołała jednak utrzymać swoich pozycji po intensywnym ataku brytyjskim, który rozpoczął się 11 listopada 1942 roku. Po długim odwrocie dywizja była w stanie odbudować linię obrony w Mareth 4 lutego 1943 roku. 6 marca „Pistoia” przeprowadziła atak na brytyjskie pozycje, aby zakłócić przygotowania nieprzyjaciela do ofensywy i wywołać przedwczesną kontrofensywę w ramach bitwy o Medenine. Po niepowodzeniu tych ataków, dywizja wróciła na linię Maretha. Gdy Brytyjczycy rozpoczęli intensywny atak 19 marca 1943 roku, „Pistoia” utrzymała swoje pozycje do 25 marca 1943 roku, po czym zmuszona była do wycofania się do El Hamma w obliczu zagrożenia oskrzydleniem. 5 kwietnia 1943 roku dywizja została ponownie zaatakowana przez siły brytyjskie i ponownie rozpoczęła odwrót 7 kwietnia. Kiedy dotarła do Enfidha 13 kwietnia 1943 roku, była już mocno osłabiona. Po kilku dniach, mimo udanych kontrataków na zachód od skrzyżowania drogi Takrouna, alianci skutecznie okrążyli dywizję „Pistoia”. Jednostka poddała się 13 maja 1943 roku, razem ze wszystkimi wojskami niemiecko-włoskimi w Afryce.

Dywizja została odtworzona w północnych Włoszech we wrześniu 1943 roku, jednak po kapitulacji Włoch została rozbrojona przez Niemców.