156 Dywizja Piechoty
156 Dywizja Piechoty (niem. 156. Infanterie-Division) to niemiecka jednostka wojskowa z okresu II wojny światowej, utworzona na podstawie rozkazu z 12 marca 1945 roku. Sformowana została w rejonie Kolonii w VI. Okręgu Wojskowym jako 156 Dywizja Szkoleniowa. Dnia 15 kwietnia 1945 r. jednostka ta została przekształcona w 156 Dywizję Piechoty.
Struktura organizacyjna
W marcu 1945 roku struktura organizacyjna dywizji przedstawiała się następująco:
- 1313. pułk grenadierów
- 1314. pułk grenadierów
- 1315. pułk grenadierów
- 1456. pułk artylerii
- 1456. batalion pionierów
- 1456. oddział łączności
Historia
Dywizja została utworzona z różnych małych jednostek wojskowych oraz oddziałów, które zostały powołane przez Departament Leśnictwa, Urząd Celny, Policję oraz Straż Pożarną, a następnie włączone w skład 9 Armii. Na początku jednostka koncentrowała się na szkoleniu rekrutów w bezpośrednim zapleczu frontowym. Po przekształceniu w dywizję piechoty, została wysłana na front, gdzie uczestniczyła w obronie Berlina w kwietniu 1945 roku. Po rozbiciu przez wojska radzieckie, część żołnierzy jednostki uciekła na zachód. Dowódcą dywizji był jedynie generał porucznik Siegfried von Rekowski.
Przypisy
Bibliografia
Tadeusz Sawicki: Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim czerwiec 1944 – maj 1945 (struktura). Warszawa: 1987. ISBN 83-01-06556-7. Brak numerów stron w książce
Percy Ernst Schramm: Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht. Bonn: 2003. ISBN 3-8289-0525-0. Brak numerów stron w książce
Altner Helmut: Berliński żołnierz. 2010. Brak numerów stron w książce