Canon de 155 mm Grande Puissance Filloux (GPF) mle 1917
Canon de 155 mm Grande Puissance Filloux (GPF) mle 1917 to francuska armata polowa zaprojektowana przez Louisa Filloux, która była używana w czasie I wojny światowej przez armię francuską oraz amerykańską (pod oznaczeniem 155 mm Gun M1917).
Ta armata miała lufę o kalibrze 155 milimetrów (po zużyciu powiększoną do kalibru 164 milimetry), dwuogonowe łoże, opornik hydrauliczny oraz powrotnik sprężynowy. Wykorzystywała składany nabój, z pociskiem burzącym i zmiennym ładunkiem miotającym. W trakcie transportu lufa i łoże były przewożone oddzielnie.
Po klęsce Francji w czerwcu 1940 roku, w czasie II wojny światowej, wiele z tych armat trafiło w ręce Wehrmachtu. Otrzymały one niemieckie oznaczenie 15,5 cm K 418(f) i były wykorzystywane, między innymi, jako artyleria nadbrzeżna na Wale Atlantyckim.
W okresie lądowania aliantów w Normandii, w dniach 6–7 czerwca 1944 roku, miała miejsce amerykańsko-niemiecka bitwa o Pointe du Hoc. Amerykańscy Rangersi mieli za zadanie zneutralizowanie armat GPF, których zasięg stanowił poważne zagrożenie dla zaplanowanych miejsc lądowania amerykańskich oddziałów.
Galeria
Bibliografia
Stefan Pataj: Artyleria lądowa 1871–1970. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975. Brak numerów stron w książce.
Linki zewnętrzne
155 mm armata mle 1917 GPF podczas ćwiczeń w serwisie YouTube (ang.)