155 Dywizja Piechoty
155 Dywizja Piechoty (niem. 155. Infanterie-Division) to niemiecka jednostka piechoty, która powstała w okresie II wojny światowej. Sformowano ją na podstawie rozkazu z 11 lutego 1945 roku, w ramach mobilizacji w Bolonii przez V Okręg Wojskowy. Jednostka została utworzona na bazie 155 Dywizji Szkoleniowej, która rozpoczęła działalność 2 listopada 1944 roku, zajmując się szkoleniem rekrutów oraz służb tyłowych w północnych Włoszech, w miastach takich jak Belluno, Werona i Treviso.
Struktura organizacyjna
W lutym 1945 roku struktura organizacyjna dywizji prezentowała się następująco:
- 1227. pułk grenadierów
- 1228. pułk grenadierów
- 1229. pułk grenadierów
- 155. pułk artylerii
- 155. batalion pionierów
- 155. batalion fizylierów
- 155. oddział łączności
Dowódca dywizji
Dowódcą dywizji był Generalmajor Georg Zwade, który pełnił tę funkcję od 11 lutego 1945 roku do 8 maja 1945 roku.
Szlak bojowy
W ostatnich miesiącach wojny dywizja brała udział w walkach nad rzeką Padem i ostatecznie dostała się do niewoli w rejonie Belluno.
Przypisy
Bibliografia
Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0
Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.