152 mm haubica HB-43 D-1
Haubica wz. 43 kal. 152 mm, znana również jako ros. 152-мм гаубица образца 1943 года, Д-1, to radziecka haubica, która została stworzona w 1943 roku przez biuro konstrukcyjne pod kierownictwem generała porucznika Fiodora F. Pietrowa.
Historia powstania
Ten model haubicy został zaprojektowany na podstawie wcześniejszej konstrukcji Pietrowa, czyli haubicy M-10 z 1938 roku. Dzięki temu możliwe było wykorzystanie już istniejących elementów w produkcji. Nowa konstrukcja charakteryzowała się jednak znacznie mniejszą wagą, co poprawiło jej manewrowość, a zastosowanie komponentów z poprzedniego modelu umożliwiło niemal natychmiastowe rozpoczęcie seryjnej produkcji.
Użycie
Haubica HB-43 D-1 została wprowadzona do uzbrojenia radzieckich jednostek artylerii korpuśnej oraz armijnej, a także do artylerii w rezerwie naczelnego dowództwa. Zastąpiła ona wcześniejszą haubicoarmatę MŁ-20 wz. 1937 kal. 152 mm. Już w 1944 roku brała udział w działaniach bojowych, gdzie potwierdziła swoją skuteczność na polu walki.
Jednostki artylerii Wojska Polskiego również korzystały z tych haubic (1 maja 1945 roku w Wojsku Polskim znajdowało się 34 egzemplarze), a ich obecność w uzbrojeniu trwała przez około 45 lat. Wykorzystywane były także przez wojska państw członkowskich Układu Warszawskiego. Do holowania haubicy służył samochód Star 266.
Przypisy
Bibliografia
Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7. Brak numerów stron w książce.