152 mm armata wz. 1910/30

152 mm armata wz. 1910/30 (ros. 152-мм пушка образца 1910/30 годов) to radziecka ciężka armata polowa, będąca zmodernizowaną wersją 152 mm armaty wz. 1910.

Historia

W 1910 roku armia rosyjska wprowadziła do swojego uzbrojenia 152 mm armatę wz. 1910. Po rewolucji kontynuowano produkcję tych dział, a do 1930 roku Armia Czerwona dysponowała 67 egzemplarzami tego typu. W tym samym roku w KB GAU opracowano projekt zmodernizowanej wersji armaty wz. 1910, mającej na celu zwiększenie donośności wystrzeliwanych pocisków.

Aby poprawić donośność, wprowadzono szereg zmian w konstrukcji działa. Powiększono objętość komory nabojowej, co pozwoliło na zwiększenie maksymalnej masy ładunku miotającego. Zredukowano długość odrzutu w celu zwiększenia maksymalnego kąta podniesienia lufy. Aby zminimalizować siły działające na łoże podczas strzału przy większym ładunku, zastosowano hamulec wylotowy. Dodatkowo, aby poprawić wyważenie lufy, czopy łączące kołyskę lufy z łożem przesunięto o 50 mm do przodu. Ponieważ nie zmodernizowano łoża, szybkość marszowa pozostała taka sama, co nadal ograniczało współpracę działa z jednostkami zmechanizowanymi.

Armata wz. 1910/30 miała łoże jednoogonowe, lufę zakończoną hamulcem wylotowym oraz zamek śrubowy. Oporopowrotnik był hydropneumatyczny, a koła stalowe wyposażone w gumowe bandaże. Działo mogło być holowane zarówno przez konie, jak i mechanicznie. Lufa armaty była transportowana oddzielnie od łoża.

Prototyp zmodernizowanego działa został wykonany w zakładach Krasnyj Putiłowiec 1 kwietnia 1930 roku. Po przeprowadzeniu prób prototypu, armata została przyjęta do uzbrojenia jako 152 mm armata wz. 1910/30. Produkcję tych armat rozpoczęto w zakładach Krasnyj Putiłowiec, a następnie w zakładach Bolszewik i Barrikada. W międzyczasie modernizowano także wcześniej wyprodukowane działa wz. 1910.

Produkcję armat wz. 1910/30 zakończono w 1935 roku, kiedy skonstruowano armatę wz. 1910/34, która łączyła lufę armaty wz. 1910/30 z łożem armaty wz. 1931.

Na dzień 1 listopada 1936 roku Armia Czerwona dysponowała 152 armatami wz. 1910/30, które były wykorzystywane przez pułki artylerii korpuśnej.

Amunicja

Przypisy

Bibliografia

А. Иванов: Артиллерия СССР в перод второй мировой войны. Санкт-Петербург: Издательский Дом «Нева», 2003. ISBN 5-7654-2731-6. Brak numerów stron w książce

В.Н. Шунков: Энциклопедия артиллерии особой мощности. Минск: ХАРВЕСТ, 2004. ISBN 985-13-1462-5. Brak numerów stron w książce