15 Pułk Piechoty „Wilków” (15 pp) był jednostką piechoty w składzie Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.
Formowanie pułku rozpoczęło się 13 września 1941 roku w ramach 5 Dywizji Piechoty w Tatiszczewie. W dniach od 5 do 15 lutego 1942 roku, pułk został przetransportowany koleją do Dzałał-Abad w Kirgiskiej SRR, gdzie został przydzielony do kołchozu Kaganowicza w charakterze garnizonu. Jego struktura organizacyjna była wzorowana na etacie pułku strzeleckiego Armii Czerwonej.
7 sierpnia 1942 roku pułk został ewakuowany z ZSRR, przemierzając Iran w drodze do Iraku, a we wrześniu włączono go w skład Armii Polskiej na Wschodzie. 25 października 1942 roku pułk został rozwiązany, a na jego podstawie utworzono dwa bataliony strzelców (12 i 15) oraz zawiązki dla innych oddziałów 5 Wileńskiej Dywizji Piechoty.
Żołnierze pułku
Dowódcy pułku:
ppłk dypl. Antoni Szymański (13 IX 1941 – 29 III 1942)
ppłk Jan Lachowicz (29 III – 25 X 1942)
Szefowie sztabu pułku:
mjr Józef Władysław Sierosławski
Dowódcy batalionu:
Dowódca I batalionu – kpt. Jerzy Gędzierski
Dowódca II batalionu – kpt. Adolf Brażuk
Dowódca III batalionu – mjr Stanisław Mrozek
Przypisy
Bibliografia:
Witold Biegański: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki Wojska Polskiego na Zachodzie: formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad. T. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945 Zeszyt nr 13 Materiały Uzupełniające do Księgi Chwały Piechoty Polskiej. Londyn: 1973.
Zbigniew Wawer: Znowu w polskim mundurze. Armia Polska w ZSRR sierpień 1941 – marzec 1942. Warszawa: Zbigniew Wawer Frod. Film. i Międzynarodowa Szkoła Menadżerów sp.z.o.o., 2001. ISBN 83-86891-71-8.
Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1981.