15 Polowa Techniczna Baza Rakietowa

15 Polowa Techniczna Baza Remontowa (Rakietowa) – jednostka wojskowa związana z wojskami rakietowymi, która w czasie wojny funkcjonowała jako 15 Armijna Polowa Techniczna Baza Rakietowa.

Historia i zadania

W 1963 roku powstała Grupa Organizacyjna z 11 Okręgowej Polowej Technicznej Bazy Remontowej, na czele której stanął ppłk Stanisław Górecki. Była to podstawa do utworzenia, w 1964 roku, 15 Polowej Technicznej Bazy Rakietowej (JW 1154) w Kobylance/Bielkowie, na bazie 11 Okręgowej Polowej Technicznej Bazy Remontowej. W 1966 roku jednostka osiągnęła gotowość operacyjną. Choć formalnie była jednostką frontową, w praktyce była przeznaczona dla wojsk WOW. W okresie pokoju jednostka funkcjonowała pod nazwą „15 Polowa Techniczna Baza Remontowa”, co miało na celu maskowanie jej prawdziwego charakteru. W momencie mobilizacji przemieniała się w 15 Armijną Polową Techniczną Bazę Rakietową i razem z 36 Brygadą Artylerii wchodziła w skład Frontu Polskiego. W 1969 roku okręg warszawski sformował 21 PRBR w Ornecie, a baza w Bielkowie została dostosowana do realizacji zadań na rzecz 36 Brygady Artylerii. W latach 80. i 90. 15 Polowa Techniczna Baza Rakietowa dysponowała rakietami SCUD (R11 i R17). Była jedną z czterech Polowych Baz Rakietowych w Polsce, obok 18 PTBR dla Pomorskiego Okręgu Wojskowego, 11 PTBR dla Śląskiego Okręgu Wojskowego oraz 21 PTBR dla Warszawskiego Okręgu Wojskowego. W 1990 roku znacząco obniżono stopień ukompletowania brygad rakietowych oraz polowych baz, a w 1991 roku zlikwidowano dywizjony rakiet taktycznych, w tym 15 PTBR. Baza istniała jeszcze przez niecały rok, po czym jej zasadniczy sprzęt został przekazany pod ochronę 25sddr. W 1992 roku jednostka została rozformowana.

Do kluczowych zadań bazy należało utrzymanie określonej liczby pocisków balistycznych w pełnej sprawności technicznej oraz przygotowanie do realizacji działań obsługowo-technicznych. Na początku obsługiwano pociski R-150 (zestaw 9K51 z rakietą 8K11), a w późniejszym czasie R-300 (zestaw 9K72 Elbrus z rakietą 8K14). Pociski te były przechowywane w gotowości zerowej, tzw. „gotowości arsenalskiej”. Zadaniem bazy było przekształcenie ich z gotowości nr 6 do gotowości nr 4. Przygotowanie pocisków taktycznych R-30 (zestaw 2K6 z rakietami 3R9 i 3R10) oraz R-70 (zestaw 9K52M – Łuna) polegało na przeprowadzeniu przeglądu zewnętrznego oraz doprowadzeniu do gotowości nr 4, co obejmowało przyłączenie głowicy bojowej, a następnie transport i przeładunek na środki transportowe dywizjonów rakiet taktycznych. 15 PTBR współpracowała z dywizjonem dowozu rakiet, 25 bdr, który został utworzony w celu zaopatrywania, oraz zmodernizowanymi magazynami w 20 Okręgowej Składnicy Amunicji (JW 3646) w Mostach.

Struktura organizacyjna (lata 80/90. XX w)

dowództwo i sztab

bateria dowodzenia

pluton łączności

pluton maszyn inżynieryjnych

pluton ochrony i regulacji ruchu

2 baterie techniczne (od 1987 – 3 baterie techniczne)

zespół kontroli układu kierowania

zespół sprawdzeń niezależnych

zespół sprawdzenia układu napędowego

zespół napełniania

zespół montażu

bateria dowozu

pluton rakiet operacyjno-taktycznych

pluton rakiet taktycznych

pluton transportowy na ŁTM

pluton transportowy pojazdów transportujących głowice rakiet R-70 i 8K14

pluton zabezpieczenia

drużyna gospodarcza

drużyna zaopatrzenia

drużyna MPS

pluton warsztatowy

3 drużyny remontowe

drużyna uzbrojenia

Dowódcy bazy

ppłk Stanisław Górecki (kierownik Grupy Organizacyjnej) – (1963)

ppłk mgr inż. Stanisław Górecki – (1964–1965)

płk/ppłk mgr inż. Zygmunt Zygmuntowicz – (1966–1968)

płk mgr inż. Wiesław Mecherzyński – (1968–1974)

płk mgr inż. Zbigniew Sobczak – (1974–1979)

płk dypl. Józef Pawlica – (1979–1980)

płk dypl. Alfred Bugaj – (1980–1984)

płk mgr inż. Wiesław Wroński – (1984–1992)

Przypisy

Bibliografia

Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2, 2011. Warszawa. ISSN 1640-6281.