15 krajcarów (1775–1777)

15 krajcarów (1775–1777)

Moneta o wartości piętnastu krajcarów, znana również jako złotówka, była bita dla Królestwa Galicji i Lodomerii w latach 1775, 1776 oraz 1777.

Awers

Na awersie, nad skrzyżowanymi gałązkami palmową i laurową, znajduje się popiersie Marii Teresy. U dołu umieszczono napis:

„pol. z grzywny wagi wiedeńskiej czystego srebra 96 monet.” Wokół tego popiersia widnieje skrócona forma pełnej tytulatury Marii Teresy.

Pełna wersja tytulatury została umieszczona w napisie otokowym na rewersie.

Rewers

Pod koroną znajduje się tarcza podzielona na cztery części, przedstawiająca herby:

  • Galicji – trzy korony,
  • Lodomerii – dwa pasy szachowe,
  • Oświęcimia – orzeł,
  • Habsburgów – ukoronowana tarcza w środku.

Pod tarczą, ozdobioną girlandami, umieszczono napis „15•KR•”, a po bokach znajdują się litery „C•” z lewej oraz „A•” z prawej. Dookoła tarczy umieszczony jest napis, który stanowi brakującą część tytulatury Marii Teresy z awersu, a poniżej widnieje rok bicia: 1775, 1776 lub 1777 oraz znak „•”.

Opis

Moneta została wybita w srebrze w mennicy w Wiedniu. Litery C oraz A na rewersie odnoszą się do dyrektorów mennicy – Johana Cronberga i Franza Aircheraua. Końcowa część tytulatury Marii Teresy, w tym litera W zamiast V w „OSW”, została stworzona przez Austriaków przed I rozbiorem Polski, aby podkreślić pretensje do części dawnego Księstwa Cieszyńskiego, które zostało przejęte przez Monarchię Habsburgów w połowie XVII wieku.

Stopień rzadkości (szacunkowa liczba egzemplarzy) dla poszczególnych roczników przedstawia się następująco:

W przeszłości monetę klasyfikowano jako bite dla Księstwa Oświęcimsko-Zatorskiego. Jednak współczesne opracowania zaliczają ją do monet Galicji i Lodomerii. Błędna klasyfikacja przez kolekcjonerów z końca XIX wieku wynikała z umieszczenia pełnej tytulatury Marii Teresy pomiędzy awers i rewers. Końcowa część tytulatury wymienia Oświęcim i Zator, co jest jedynie fragmentem pełnej tytulatury. Klasyfikacja jako monety bitej dla Galicji i Lodomerii jest również akceptowana przez amerykańskie katalogi.

Zobacz też

Przypisy