15 Dywizja Polowa Luftwaffe

15 Dywizja Polowa Luftwaffe

15 Dywizja Polowa Luftwaffe (niem. 15 Luftwaffe Feld Division) została zorganizowana w okolicach Salska w październiku 1942 roku.

Jednostka ta została wysłana na front wschodni, do Grupy Armii Don, a w styczniu 1943 roku uczestniczyła w bitwie nad rzeką Mius, w rejonie Taganrogu. Po kilku dniach walk dywizja straciła zdolność operacyjną i została wycofana na tyły. W marcu 1943 roku do dywizji dołączono ocalałych żołnierzy z 7. i 8. Dywizji Polowej Luftwaffe. Po powrocie na front w rejonie Taganrogu, jednostka nie osiągnęła sukcesów i nadal ponosiła znaczne straty. 1 listopada 1943 roku dywizja została rozwiązana przez OKH. Większość pozostałych przy życiu żołnierzy została włączona do 336 Dywizji Piechoty, natomiast batalion niszczycieli czołgów stał się samodzielną jednostką.

Skład bojowy dywizji

  • 29 pułk strzelców Luftwaffe
  • 30 pułk strzelców Luftwaffe
  • 15 polowy pułk artylerii Luftwaffe
  • 15 kompania cyklistów Luftwaffe
  • 15 polowy batalion niszczycieli czołgów Luftwaffe
  • 15 polowy batalion inżynieryjny Luftwaffe
  • 15 polowa kompania łączności Luftwaffe
  • 15 polowe dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe Luftwaffe

Dowódcy dywizji

  • General der Flieger Alfred Mahnke (od 1 października 1942)
  • Oberst Luftwaffe Heinrich Conrady (od grudnia 1942)
  • Oberst Luftwaffe Eberhard Dewald (od stycznia 1942)
  • Generalleutnant Willibald Spang (od 14 lutego 1943)
  • Oberst Luftwaffe Schultz-Hein (krótko w marcu 1943)
  • ponownie Willibald Spang (od 15 marca 1943 do rozwiązania dywizji)

Bibliografia

  • Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9. Brak numerów stron w książce
  • Leksykon Wehrmachtu
  • The Luftwaffe, 1933-45