15 Dywizja Piechoty
15 Dywizja Piechoty (niem. 15. Infanterie-Division) to niemiecka jednostka, która brała udział w agresji na Francję oraz od 1943 roku w działaniach na terenie Związku Radzieckiego.
Dywizja została sformowana 2 października 1934 roku pod tajemniczą nazwą Altillerieführer V, a jej sztab miał siedzibę we Frankfurcie nad Menem. Na podstawie rozkazu z 15 października 1935 roku uzyskała oficjalną nazwę 15 Dywizja Piechoty. Była zlokalizowana w IX Okręgu Wojskowym. W trakcie agresji na Francję w 1940 roku, dywizja prowadziła działania bojowe wzdłuż linii Maginota i wspólnie z 68 DP oraz 71 DP próbowała odciąć oraz zdobyć grupę warowną La Ferte. Do momentu klęski niemieckiej pod Stalingradem (1943) stacjonowała we Francji. W składzie 4 Armii Pancernej brała udział w walkach z Armią Czerwoną w rejonie Charkowa i Dońca. Dywizja poniosła znaczne straty w walkach o Dniepropietrowsk oraz w czasie okrążenia pod Kiszyniowem w Rumunii, gdzie żołnierze oddali się do niewoli Armii Czerwonej w kotle pod Deutsch-Brot. Kapitulacja miała miejsce 5 maja 1945 roku.
Dowódcy
gen. por. Friedrich-Wilhelm Brandt 1 X 1934 – 15 III 1936
gen. por. Emil Leeb 15 III 1936 – 1 IV 1939
gen. mjr Walter Behschnitt 1 IV 1939 – 6 X 1939
gen. por. Friedrich – Wilhelm von Chappuis 6 X 1939 – 12 VIII 1940
gen. por. Ernst – Eberhard Hell 12 VIII 1940 – 8 I 1942
płk Alfred Schreiber 8 I 1942 – 3 II 1942
gen. mjr Bronislaw Pawel 3 II 1942 – 18 VI 1942
gen. Erich Buschenhagen 18 VI 1942 – 20 XI 1943
gen. mjr Rudolf Sperl 20 XI 1943 – 5 IX 1944
gen. mjr Hans Längenfelder 17 X 1944 – V 1945
Struktura organizacyjna
Skład w sierpniu 1939:
- 81 pułk piechoty: sztab, I i II batalion – Frankfurt nad Menem, III batalion i batalion rezerwowy – Bad Homburg;
- 88 pułk piechoty: sztab, I i II batalion – Hanau, III batalion – Fulda, batalion rezerwowy – Alsfeld;
- 106 pułk piechoty: sztab, I i III batalion – Aschaffenburg, II batalion – Babenhausen, batalion rezerwowy – Alsfeld;
- 15 pułk artylerii: sztab, II i III dywizjon – Frankfurt nad Menem, I dywizjon – Aschaffenburg;
- I dywizjon 51 pułku artylerii ciężkiej: sztab – Fulda;
- 15 batalion pionierów: sztab – Aschaffenburg;
- 15 oddział przeciwpancerny: sztab – Büdingen;
- 15 oddział łączności: sztab – Frankfurt nad Menem;
- 15 oddział obserwacyjny: sztab – Fulda;
Skład w styczniu 1940:
- 81, 88 i 106 pułk piechoty, 15 pułk artylerii, I/51 pułk artylerii ciężkiej, 15 batalion pionierów, 15 oddział rozpoznawczy, 15 oddział przeciwpancerny, 15 oddział łączności, 15 polowy batalion zapasowy;
Skład w październiku 1944:
- 81, 88 i 106 pułk piechoty, 15 pułk artylerii, 15 batalion pionierów, 15 batalion fizylierów, 15 oddział przeciwpancerny, 15 oddział łączności, 15 polowy batalion zapasowy
Przypisy
Bibliografia
J.E. Kaufmann, H.W. Kaufmann: Linia Maginota. Nie przejdzie nikt. Warszawa: 2002. ISBN 83-11-09453-5.
Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w.
Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russua 1941 – 1945 b.m.w i b.m.r.
Haupt Werner, Die Schlachten der Heeresgruppe Sud. Aus der Sicht der Divisionen. b.m.w 2005.
Haupt Werner, Sturm auf Moskau 1941. Der Angriff. Der Schlacht. Der Ruckschlag b.m.w i b.r.w.