15 Dywizja Pancerna (niem. 15. Panzer-Division) to niemiecka dywizja pancerna, która brała udział w II wojnie światowej.
Historia
Dywizja została utworzona na mocy rozkazu z 1 listopada 1940 roku, w wyniku przekształcenia 33 Dywizji Piechoty oraz 8 pułku pancernego z 10 Dywizji Pancernej.
Do kwietnia 1941 roku stacjonowała w Niemczech, a następnie została włączona do nowo powstałego Deutsche Afrika Korps i wysłana do Afryki.
Jako część Deutsche Afrika Korps brała udział we wszystkich bitwach prowadzonych przez niemieckie siły w Afryce. Walczyła m.in. pod Tobrukiem w 1941 roku oraz w bitwie pod El Alamein zarówno w lipcu, jak i październiku 1942 roku. W 1942 roku prowadziła działania bojowe na terenie Libii.
Po rozpoczęciu operacji Torch dywizja kontynuowała walki na terenie Libii, a następnie wycofała się do Tunezji. Tam stoczyła zacięte starcia, a 12 maja 1943 roku poddała się wojskom amerykańskim w rejonie Axis.
W lipcu 1943 roku, na Sycylii, z ewakuowanych jednostek dywizji utworzono 15 Dywizję Grenadierów Pancernych.
Oficerowie dowództwa dywizji
Dowódcy dywizji:
- gen. wojsk panc. Friedrich Kühn (1940–1941)
- gen. por. Heinrich von Prittwitz und Gaffron (1941)
- gen. wojsk panc. Hans-Karl Freiherr von Esebeck (1941)
- gen. por. Walter Neumann-Silkow (1941)
- gen. por. Erwin Menny (1941)
- gen. wojsk panc. Gustav von Värst (1941–1942)
- gen. por. Eduard Crasemann (1942)
- gen. por. Heinz von Randow (1942)
- gen. wojsk panc. Gustav von Värst (1942)
- gen. por. Willibald Borowietz (1942–1943)
Skład
1941:
- 8 pułk pancerny (Panzer-Regiment 8)
- 15 Brygada Strzelców (Schützen-Brigade 15)
- 104 pułk strzelców (Schützen-Regiment 104)
- 115 pułk strzelców (Schützen-Regiment 115)
- 15 batalion motocyklowy (Kradschützen-Bataillon 15)
- 33 pułk artylerii (Artillerie-Regiment 33)
- 33 batalion rozpoznawczy (Aufklärungs-Abteilung 33)
- 33 dywizjon przeciwpancerny (Panzerjäger-Abteilung 33)
- 33 batalion pionierów (Pionier-Bataillon 33)
- 78 batalion łączności (Nachrichten-Abteilung 78)
1943:
- 8 pułk pancerny (Panzer-Regiment 8)
- 155 pułk grenadierów pancernych (Panzer-Grenadier-Regiment 155)
- 33 pułk artylerii pancernej (Panzer-Artillerie-Regiment 33)
- 14 pancerny batalion rozpoznawczy (Panzer-Aufklärungs-Abteilung 14)
- 276 dywizjon artylerii przeciwlotniczej (Heeres-Flak-Artillerie-Abteilung 276)
- 4 dywizjon niszczycieli czołgów (Panzerjäger-Abteilung 4)
- 13 pancerny batalion pionierów (Panzer-Pionier-Bataillon 13)
- 78 pancerny batalion łączności (Panzer-Nachrichten-Abteilung 78)
Przypisy
Bibliografia
Chris Bishop: Niemieckie wojska pancerne w II wojnie światowej. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2009. ISBN 978-83-11-11391-6. Brak numerów stron w książce
Marcin Bryja: Panzerwaffe. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1996. ISBN 83-86209-67-4. Brak numerów stron w książce
Dariusz Jędrzejewski, Zbigniew Lalak: Niemiecka broń pancerna 1939-1945. Warszawa: Wyd. Lampart, 1998. ISBN 83-867-7636-6. Brak numerów stron w książce
Jorge Rosado, Chris Bishop: Dywizje pancerne Wehrmachtu 1939–1945. Poznań: Wydawnictwo Vesper, 2012. ISBN 978-83-7731-130-1.
Jacek Solarz: Afryka 1942. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 2000. ISBN 83-72190-86-0. Brak numerów stron w książce
Leksykon Wehrmachtu – 15 Dywizja Pancerna