15 Dywizja Grenadierów Pancernych

15 Dywizja Grenadierów Pancernych (niem. 15. Panzergrenadier Division) to niemiecka dywizja grenadierów pancernych, która działała w czasie II wojny światowej.

Historia

Dywizja została utworzona w lipcu 1943 roku na Sycylii, z pozostałości 15 Dywizji Pancernej, która została zniszczona w Afryce Północnej, oraz z improwizowanej Dywizji Grenadierów Pancernych Sizilien.

Po lądowaniu aliantów na Sycylii, dywizja weszła w skład XIV Korpusu Pancernego. Brała udział w walkach przeciwko Amerykanom w rejonie Licata. Mimo silnego oporu ze strony Niemców, pod koniec lipca Brytyjczycy zbliżyli się do Adrono, grożąc odcięciem dywizji w Troina. 11 sierpnia dywizja została ewakuowana na kontynent.

We wrześniu 1943 roku brytyjska 8 Armia wylądowała na południu Włoch i rozpoczęła umacnianie swoich pozycji. 12 września dywizja przeprowadziła intensywny kontratak, który jednak zakończył się niepowodzeniem, zmuszając niemieckie siły do wycofania się na Linię Gustawa. W 1944 roku dywizja została rozmieszczona na południe od Monte Cassino, w rejonie rzeki Rapido. Mimo zaciętej obrony przed amerykańskimi i francuskimi siłami, dywizja poniosła znaczne straty, ale zdołała się wycofać. W maju wycofano ją w celu odpoczynku oraz uzupełnienia stanów w Toskanii.

W sierpniu 1944 roku dywizja została wysłana przez południową Francję na front zachodni. Prowadząc walki odwrotowe, zdołała dotrzeć do Lotaryngii, gdzie przydzielono ją do LXVI Korpusu Armijnego. W październiku dywizja została podporządkowana LVIII Korpusowi Armijnemu, który uczestniczył w obronie Saarlandu.

W grudniu 1944 roku dywizja zaangażowała się w ofensywę w Ardenach. Po klęsce operacji na początku 1945 roku, kontynuowała walki w północnej Holandii oraz Emslandzie. Ostatecznie skapitulowała przed Brytyjczykami w Wesermünde w kwietniu 1945 roku.

Dowódcy dywizji