15 Batalion Saperów (15 bsap.) to jednostka wojsk inżynieryjno-saperskich ludowego Wojska Polskiego.
Historia batalionu
15 Batalion Saperów został utworzony w Berdyczowie na podstawie rozkazu dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR nr 00127 z dnia 4 lipca 1944 roku, zgodnie z etatem nr 010/562, jako organiczny oddział 1 Korpusu Pancernego. Proces formowania jednostki rozpoczął się 16 lipca 1944 roku.
W trakcie operacji łużyckiej batalion współpracował z jednostkami pancernymi, pokonując przeszkody wodne oraz inżynieryjne zapory. Zbudował 6 mostów i przygotował 8 brodów na przejściach przez Nysę Łużycką oraz Szprewę. Uczestniczył w operacjach łużyckiej i praskiej, wykonując rozkazy dowódcy 1 KPanc. oraz dowódców jednostek korpusu, do których był czasowo przydzielany.
Po powrocie do kraju batalion brał udział w rozminowywaniu Górnego Śląska.
Jednostka została rozformowana na podstawie rozkazu nr 0248/org. z dnia 14 września 1945 roku.
Obsada personalna dowództwa
W skład dowództwa batalionu wchodzili:
- dowódca batalionu – kpt. Józef Dąbek (od VIII 1944 do końca wojny)
- zastępca dowódcy do spraw liniowych
- kpt. Nikiforow (VIII 1944 – II 1945 i od IV 1945)
- ppor. N. Mikolenus (III – IV 1945)
- zastępca dowódcy do spraw polityczno-wychowawczych
- ppor. Józef Sawicki (IX 1944 – III 1945)
- ppor. Franciszek Sitek (od IV 1945)
- szef sztabu – por. Anochin (VIII 1944 – IV 1945)
Organizacja batalionu wg etatu nr 010/562
- Dowództwo i sztab
- pluton dowodzenia
- 3 x kompania saperów
- 3 x pluton saperów
- kompania minowania
- drużyna zaopatrzenia
- kwatermistrzostwo
- punkt pomocy medycznej
- lazaret weterynaryjny
- warsztaty i magazyn techniczny
- drużyna gospodarcza
Stan etatowy batalionu wynosił 473 żołnierzy, w tym 37 oficerów, 90 podoficerów oraz 347 szeregowych.
Batalion dysponował 42 samochodami oraz 483 minami.
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6. Brak numerów stron w książce.
Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 4, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego : formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. T. 3: Regularne jednostki Ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07419-4.
Franciszek Kaczmarski, Stanisław Soroka: Wojska inżynieryjne LWP w latach 1945-1979. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej – Warszawa 1982. ISBN 83-11-06710-4.