14 Samodzielny Pułk Lotnictwa Rozpoznania i Korygowania Ogniem Artylerii

14 Samodzielny Pułk Lotnictwa Rozpoznania i Korygowania Ogniem Artylerii – jednostka lotnicza artylerii ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Jednostka została utworzona w lutym 1945 roku na lotnisku w Bogorodsku, w ramach Moskiewskiego Okręgu Wojskowego, na podstawie radzieckiego 93 Berlińskiego Czerwonego Sztandaru Orderu Suworowa Pułku Lotnictwa Rozpoznania i Korygowania Ogniem Artylerii (ros. 93-й отдельный корректировочно-разведывательный Берлинский Краснознаменный ордена Суворова авиационный полк). W tym samym czasie zmieniono numer poczty polowej z 22614 na 83752. Na stanowisko dowódcy pułku został mianowany major Mikołaj Sołowiew, pełniący wcześniej funkcję zastępcy dowódcy 93 plrkoa.

Pułk został zorganizowany zgodnie z sowieckim etatem Nr 015/408 – корректировочный разведывательный авиаполк, który przewidywał zatrudnienie 270 żołnierzy, w tym 40 pilotów oraz 25 nawigatorów. Zgodnie z tym etatem, pułk miał dysponować 36 samolotami, wśród których znajdowały się 21 samolotów Ił-2, 10 samolotów Ła-5 oraz 5 samolotów Po-2.

W dniach 8 i 26 marca (rzut ziemny) oraz 13 kwietnia 1945 roku (rzut powietrzny) pułk został przeniesiony na lotnisko Sanniki, znajdujące się w pobliżu Sochaczewa, gdzie miał być uzupełniony o polski personel lotniczy.

Na dzień 1 maja 1945 roku pułk liczył 191 żołnierzy, w tym 25 pilotów oraz 26 nawigatorów, a także 16 samolotów Ił-2 i 5 samolotów Po-2.

Na mocy rozkazu Nr 0249/Org. Naczelnego Dowódcy WP z dnia 13 września 1945 roku oraz rozkazu Nr 0173 dowódcy Lotnictwa WP z dnia 16 września 1945 roku, pułk został rozformowany, a na jego bazie powstała 1 Samodzielna Eskadra Korekcji i Zwiadu, w której skład wchodziło 86 osób.

Na podstawie rozkazu Nr 019/Org. Naczelnego Dowódcy WP z dnia 22 stycznia 1946 roku oraz rozkazu Nr 08 dowódcy Lotnictwa WP z dnia 24 stycznia 1946 roku, eskadra została rozformowana w lutym tego samego roku.

Przypisy

Bibliografia

Izydor Koliński, Przejście lotnictwa polskiego na stopę pokojową w latach 1945-1947, WPH Nr 1 (107) z 1984 roku.

Czesław Krzemiński: Pułki Ludowego Lotnictwa Polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1981. ISBN 83-206-0196-7.

Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.