14 Kołobrzeski Pułk Zmechanizowany im. ppor. Edmunda Łopuskiego
14 Kołobrzeski Pułk Zmechanizowany (14 pz) to jednostka wojsk zmechanizowanych, która funkcjonowała w Siłach Zbrojnych PRL oraz w okresie transformacji ustrojowej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W roku 1962 14 Kołobrzeski Pułk Piechoty, stacjonujący w garnizonie Tarnów, przeszedł reorganizację i przekształcił się w 14 Kołobrzeski Pułk Zmechanizowany, dołączając do 9 Drezdeńskiej Dywizji Zmechanizowanej.
W dniu 7 marca 1985 roku jednostka otrzymała imię swojego patrona, ppor. Edmunda Łopuskiego.
W 1988 roku pułk został przekształcony w 14 Ośrodek Materiałowo-Techniczny. Następnie, w 1991 roku, w garnizonie Przemyśl odtworzono 14 Pułk Zmechanizowany, który w 1993 roku został przekształcony w 14 Brygadę Pancerną.
Od 1 marca 2001 roku tradycje pułku przejęła 14 Brygada Obrony Terytorialnej, a od 1 stycznia 2008 roku te same tradycje kontynuuje 14 Batalion Obrony Terytorialnej w Przemyślu.
Zadania mobilizacyjne
W 1972 roku pułk miał za zadanie w M+4 zmobilizować według etatu 30/658 105 pułk zmechanizowany 26 Rezerwowej Dywizji Zmechanizowanej.
W 1984 roku pułk miał w M+6 zmobilizować według etatu 30/726/0 125 pułk zmechanizowany 31 Rezerwowej Dywizji Zmechanizowanej.
Przekształcenia
14 pułk piechoty → 14 pułk zmechanizowany → 14 Ośrodek Materiałowo-Techniczny → 14 pułk zmechanizowany → 14 Brygada Pancerna → 14 Brygada Obrony Terytorialnej → 14 batalion Obrony Terytorialnej → 14 batalion zmechanizowany
Przypisy
Bibliografia
BenonB. Miśkiewicz, Wojsko polskie w XX wieku, Poznań: wydawnictwo Kurpisz, 2006, ISBN 83-89738-76-7, OCLC 69270962. Brak numerów stron w książce.
Jerzy Kajetanowicz, Polskie Wojska Lądowe w latach 1945-1960, Toruń 2004.