14 Pułk Strzelców Syberyjskich Armii Imperium Rosyjskiego
Pułk został utworzony 10 kwietnia 1886 roku, a jego święto obchodzone jest 6 sierpnia.
Organizacja Pułku
W dniu 10 kwietnia 1886 roku powstał Wschodnio-Syberyjski Batalion Liniowy.
Natomiast 10 maja 1900 roku batalion został przekształcony w 14 Wschodnio-Syberyjski Batalion Strzelców, który składał się z dwóch batalionów.
10 lutego 1904 roku jednostka przeszła kolejną reorganizację, stając się 14 Wschodnio-Syberyjskim Pułkiem Strzelców, który składał się już z trzech batalionów.
10 maja 1905 roku pułk został wzbogacony o czwarty batalion.
Pułk stacjonował w miejscowości Sreteńsk, a tymczasowo także w osadzie Piesczanka koło Czyty, w tzw. „zabalkajskiej obłasti”. Wchodził w skład Irkuckiego Okręgu Wojskowego. W 1900 roku jednostka otrzymała sztandar, który 12 czerwca 1906 roku został oznaczony jako sztandar Gieorgiewski (Jerzego). Na sztandarze umieszczono malinową obwódkę, wykonano złote litery oraz naszywki, a na jego górnej części wyhaftowano rok założenia pułku – 1886. Drzewce sztandaru było czarne.
Dowódcą Pułku od 1 lutego 1913 roku był płk Churamowicz.
Szlak bojowy
W trakcie wojny rosyjsko-japońskiej 1904–1905 Pułk brał udział w obronie Port Arthur, za co został odznaczony wstęgami orderu św. Jerzego z napisem „Za odparcie ataków na górę Juniłazu i wzgórza 163 w dniach 13, 14 i 15 czerwca oraz mężną obronę Port Arthur w listopadzie 1904 roku”.
Przed rozpoczęciem I wojny światowej (mobilizacja miała miejsce 18 sierpnia 1914 roku) 14 Pułk był częścią 4 Syberyjskiej Dywizji Piechoty, obok 13 Pułku Strzelców Syberyjskich stacjonującego w Piesczankie, 15 Pułku Strzelców Syberyjskich w Mandżurii przy Wschodnio-Chińskiej Kolei Żelaznej oraz 16 Pułku Strzelców Syberyjskich w Sreteńsku. Dywizja ta wchodziła w skład 2 Syberyjskiego Korpusu Armijnego. W trakcie I wojny światowej 2 Korpus walczył w ramach różnych armii: 10 Armii – od 2 sierpnia 1914 roku, 12 Armii – od 7 lutego 1915 roku, 3 Armii od 21 lipca do 12 sierpnia 1915 roku, 12 Armii od 12 sierpnia 1915 do 13 lutego 1916 roku, 2 Armii od 14 lutego 1916 roku, 5 Armii od 23 marca do 3 kwietnia 1916 roku, 1 Armii od 21 maja do 1 lipca 1916 roku, oraz 12 Armii od 1 lipca 1916 roku aż do grudnia 1917 roku.
Pułk uczestniczył w bitwie przasnyskiej oraz w natarciu na Stary Podoś nad rzeką Orzyc pod dowództwem generała majora J. Dowbor-Muśnickiego. Za ten wyczyn Dowbor został uhonorowany przez Anglików Orderem Łaźni. Szlak bojowy Pułku obejmował: Bolimów – Przasnysz – Sławatycze – Brześć – Baranowicze – okolice Dźwiny.
Przypisy
Bibliografia
K.A. Zalesskij, I mirowaja wojna. Prawitieli i wojennaczalniki, wyd. WECZE Moskwa 2000.