14 Ośrodek Szkolenia Specjalistów Radiotechnicznych (14 OSSR)
14 Ośrodek Szkolenia Specjalistów Radiotechnicznych (14 OSSR) to pododdział Wojsk Radiotechnicznych Sił Zbrojnych PRL.
Historia
W 1949 roku rozpoczęto prace nad organizacją Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju, co doprowadziło do pomysłu utworzenia 14 Ośrodka Szkolenia Specjalistów Radiotechnicznych. Ostatecznie w 1952 roku w Malborku powstała 11 kompania radiotechniczna, znana jako Jednostka Wojskowa Nr 5208.
W 1953 roku zorganizowano 1 Samodzielny Batalion Radiotechniczny, który funkcjonował do 1955 roku. W tym samym roku w Przasnyszu utworzono 14 Ośrodek Szkolenia Specjalistów Radiotechnicznych (JW 2277) oraz podporządkowaną mu 10 kompanię radiotechniczną na podstawie zarządzenia Nr 0200/Org. szefa Sztabu Generalnego WP z 20 września 1955 roku. Jednostka ta powstała na bazie 1 Samodzielnego Batalionu Radiotechnicznego. Pod koniec 1955 roku przeniesiono te jednostki z Warszawy-Bemowa do garnizonu Przasnysz, gdzie zakwaterowano je w kompleksie koszarowym zbudowanym w dużej części w latach 1897-1903.
Ośrodek składał się z trzech kompani szkolnych, które specjalizowały się w radiolokacji: operatorzy, planszeciści oraz radiotelegrafiści. Główna kadra 14 OSSR została wyłoniona w 1954 roku, w skład której weszło 19 absolwentów z Oficerskiej Szkoły Radiotechnicznej w Beniaminowie.
Dowódcą jednostki został kpt. Jan Sienkiel, zastępcą dowódcy ds. politycznych Stanisław Walczak, a zastępcą ds. liniowych kpt. Piotr Gryzło. Szefem sztabu był kpt. Mieczysław Kuźniar. Proces szkoleniowy rozpoczął się 2 stycznia 1956 roku. Głównym celem 14 Ośrodka Szkolenia Specjalistów Radiotechnicznych było wyszkolenie żołnierzy na specjalistów radiotechnicznych, którzy po ukończeniu kursu byli kierowani do oddziałów i pododdziałów Wojsk Obserwacyjno-Meldunkowych. Działalność 14 OSSR w Przasnyszu zakończyła się w grudniu 1957 roku na podstawie rozkazu Ministra Obrony Narodowej nr 070/0rg. z 2 grudnia 1957 roku.
W 1958 roku rozformowane jednostki przeniesiono do Oficerskiej Szkoły Radiotechnicznej w Jeleniej Górze.
Dowódcy
W latach istnienia ośrodka (1955-1958) dowódcami byli:
- kpt. Jan Sienkiel (1955-1956)
- kpt. Józef Lemieszek (1956)
- kpt. Mieczysław Renkas (1956-1957)
- mjr Stefan Tkaczyk (1957-1958)
Wyposażenie
Na wyposażeniu jednostki znajdowały się:
- stacje P–20, P–10, P–15, P–8, SON 4 i P–3a
- zespoły prądotwórcze JAZ, AD, PAD i DiDT.
Zobacz też
Jednostki szkolne Wojska Polskiego
Przypisy
Bibliografia
TPZP, Muzeum Historyczne w Przasnyszu, JW 5699: Tradycje Niepodległościowe na Północnym Mazowszu w XIX I XX wieku. Przasnysz: Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej, Forteca, 2003. ISBN 8391771912.
Bronisław Peikert, Zbigniew Kuśmierek, Jan Ginowicz, Adolf Stachula, Kazimierz Walkowiak: 60 lat Wojsk Radiotechnicznych. Zarys historii. Warszawa: Szefostwo Wojsk Radiotechnicznych Sił Powietrznych, 2011. ISBN 978-83-930536-7-4.
