14 samodzielny dywizjon artylerii przeciwpancernej (14 sdappanc)
To pododdział artylerii przeciwpancernej ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Dywizjon wchodził w skład 11 Dywizji Piechoty i stacjonował w garnizonie Żary. W grudniu 1945 roku jednostka została przeformowana na pokojowy etat Nr 2/4, licząc 171 żołnierzy. W marcu 1946 roku zmieniono etat na Nr 2/53 z liczbą 162 wojskowych. W grudniu 1946 roku pododdział przeszedł kolejne przeformowanie na etat Nr 2/73. Latem 1949 roku w Bolesławcu, na bazie 13 i 14 dappanc, sformowano 92 pułk artylerii przeciwpancernej.
Dowódcy dywizjonu
mjr Czesław Czubryt-Borkowski
Struktura organizacyjna
W skład jednostki wchodziły:
- dowództwo i sztab
- pluton dowodzenia
- trzy baterie armat przeciwpancernych
- dwa plutony ogniowe, każdy po 2 działony
Łącznie, według etatu 2/79 w 1949 roku, dywizjon liczył 164 żołnierzy oraz 12 armat 76 mm ZiS-3.
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO; Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.