139P/Väisälä-Oterma

139P/Väisälä-Oterma to kometa o krótkim okresie obiegu, która należy do rodziny komet związanych z Jowiszem.

Odkrycie

Kometa została odkryta przez fińskiego astronomа Yrjö Väisälä 7 października 1939 roku w obserwatorium w Turku. Początkowo uznał ją za planetoidę, w związku z czym otrzymała tymczasowe oznaczenie 1939 TN. Dokładne pozycje obiektu, uzyskane z obserwacji odkrywcy, zostały opublikowane dopiero w 1979 roku. Wówczas fińska astronom Liisi Oterma obliczyła orbitę, której parametry sugerowały, że może to być kometa. Oterma ponownie przeanalizowała zdjęcia z odkrycia i zauważyła, że obiekt jest lekko rozmyty.

Obiekt ten został ponownie odkryty przez program LINEAR 18 listopada 1998 roku i skatalogowany jako planetoida z oznaczeniem 1998 WG22. Obliczona orbita była podobna do tej, którą odkrył Väisälä, co sugerowało, że to ten sam obiekt. David Balam z Dominion Astrophysical Observatory zaobserwował go 6 grudnia 1998 roku i dostrzegł komę oraz warkocz, co stanowiło ostateczne potwierdzenie, że jest to kometa.

Orbita komety i właściwości fizyczne

Orbita komety 139P/Väisälä-Oterma ma kształt elipsy o mimośrodzie 0,24. Jej peryhelium znajduje się w odległości 3,4 j.a., a aphelium w odległości 5,63 j.a. od Słońca. Okres obiegu wokół Słońca wynosi 9,61 roku, a nachylenie orbity do ekliptyki wynosi 2,32˚.

Wielkość jądra tej komety nie przekracza kilku kilometrów.