137 Dywizja Piechoty
137 Dywizja Piechoty (niem. 137. Infanterie-Division) – była to niemiecka dywizja utworzona w okresie II wojny światowej, na podstawie rozkazu wydanego 10 października 1940 roku, w ramach 11. fali mobilizacyjnej, na poligonie Döllersheim w XVII Okręgu Wojskowym.
Struktura organizacyjna
Organizacja dywizji w październiku 1940 roku obejmowała:
- 447., 448. i 449. pułk piechoty,
- 137. pułk artylerii,
- 137. batalion pionierów,
- 137. oddział rozpoznawczy,
- 137. oddział przeciwpancerny,
- 137. oddział łączności,
- 137. polowy batalion zapasowy;
W 1943 roku struktura organizacyjna wyglądała następująco:
- 447. i 448. pułk grenadierów,
- 137. pułk artylerii,
- 137. batalion pionierów,
- 137. dywizyjny batalion fizylierów,
- 137. oddział przeciwpancerny,
- 137. oddział łączności,
- 137. polowy batalion zapasowy;
Dowódcy dywizji
Lista dowódców dywizji:
- Generalleutnant Friedrich Bergmann: 8 X 1940 – 21 XII 1941;
- Oberst Siegfried Heine: 21 XII 1941 – 28 XII 1941;
- Oberst Muhl: 28 XII 1941 – 5 I 1942;
- Generalleutnant Hans Kamecke: 5 I 1942 – 12 II 1942;
- Generalleutnant Dr Karl Rüdiger: 12 II 1942 – 25 II 1942;
- Generalleutnant Hans Kamecke: 25 II 1942 – 15 X 1942;
- Generalleutnant Egon von Neindorff: 15 X 1942 – 16 XII 1943.
Bibliografia
- Carell Paul, Operacja „Barbarossa”; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4.
- Carell Paul P., Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz K. Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110. Brak numerów stron w książce.
- Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russia 1941 – 1945; b.m.w i 1998; ISBN 0-7643-0266-3.
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0.
