134 Samodzielna Łomżyńska Brygada Łączności Naczelnego Dowództwa

134 Samodzielna Łomżyńska Brygada Łączności Głównego Dowództwa Wojsk Kierunku Południowego (ros. 134-я oтдельная Ломжинская дважды Краснознамённая, орденов Суворова и Кутузова бригада связи ГК ВЮН) – to związek taktyczny wojsk łączności Sił Zbrojnych ZSRR oraz Rosji. Jednostka nosi numer Wojskowa Jednostka nr 63536.

Historia

134 Samodzielna Brygada Łączności została utworzona w 1975 roku na podstawie istniejącego wcześniej 32 samodzielnego pułku łączności, który powstał w 1941 roku. Po tym pułku jednostka przejęła zarówno nazwę wyróżniającą, jak i odznaczenia.

Brygada była jednostką podlegającą bezpośrednio Głównemu Dowództwu Wojsk Kierunku Południowego, a administracyjnie podlegała dowództwu Północnej Grupy Wojsk. Jej miejsce stacjonowania znajdowało się w Legnicy.

Do głównych zadań Brygady należało zapewnienie łączności na szczeblu strategicznym. Ponadto jednostka realizowała szkolenie podstawowe oraz specjalistyczne dla żołnierzy służby zasadniczej w wojskach łączności, na potrzeby Północnej Grupy Wojsk.

W 1991 roku Brygada została przeniesiona z terytorium Polski do wsi Gusino w obwodzie smoleńskim. W 2009 roku jednostka została rozwiązana.

Struktura organizacyjna

Dowództwo i sztab

  • oddział agitacyjno-dźwiękowy
  • 1 batalion mobilnych węzłów łączności
  • kompania systemów nadawczych
  • kompania systemów odbiorczych
  • kompania telegraficzno-telefoniczna
  • kompania zautomatyzowanych systemów dowodzenia
  • 2 batalion radioliniowy
  • 2 kompanie radioliniowe
  • kompania łączności dalekosiężnej
  • 3 szkolny batalion łączności
  • 2 szkolne kompanie łączności
  • kompania zabezpieczenia szkolenia
  • kompania remontowa
  • pluton gospodarczy
  • pluton samochodowy
  • punkt medyczny

Przypisy

Bibliografia

Witalij Fieszkow, et al.: Вооруженные Силы СССР после Второй Мировой войны: от Красной армии к Советской. Tomsk: Wydawnictwo НТЛ, 2013. ISBN 978-5-89503-530-6. Sprawdź autora: 2. Brak numerów stron w książce.