134 pułk piechoty (134 pp) – był rezerwowym oddziałem piechoty Wojska Polskiego II RP.
Formowanie pułku
134 pułk piechoty nie funkcjonował w organizacji pokojowej armii, lecz został utworzony w trakcie mobilizacji. Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”, pułk formowano w ramach mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem żółtym. Proces mobilizacji trwał 72 godziny. Jednostkami odpowiedzialnymi za mobilizację były: batalion KOP „Orany”, batalion KOP „Sejny” oraz 41 pułk piechoty. Warto dodać, że 41 pułk korzystał ze sprzętu batalionu KOP „Suwałki”, który przestał istnieć w styczniu 1939 roku.
Dowództwo pułku, organy kwatermistrzowskie jednostek pozabatalionowych, kompania gospodarcza (bez orkiestry) oraz plutony łączności, pionierów i przeciwgazowy były mobilizowane w Oranach przez batalion KOP stacjonujący w tym miejscu.
I batalion 134 pp oraz kompania przeciwpancerna typu II były mobilizowane w miejscowości Porzecze przez kompanię odwodową „Porzecze” batalionu KOP „Orany”. Kompania zwiadowcza była z kolei mobilizowana przez kompanię odwodową „Olkieniki” tego samego batalionu.
II batalion 134 pp był mobilizowany w Sejnach przez batalion KOP „Sejny”, natomiast III batalion powstawał w Suwałkach pod nadzorem 41 pp. Do stycznia 1939 roku III/134 pp był mobilizowany przez batalion KOP „Suwałki”.
Mobilizacja pułku miała miejsce w dniach 24–27 sierpnia 1939 roku. Po jej zakończeniu pułk został podporządkowany dowódcy 33 Rezerwowej Dywizji Piechoty. 28 sierpnia 1939 roku pułk został przetransportowany w okolice stacji Śniadowo.
Obsada personalna
Stan osobowy pułku we wrześniu 1939 roku:
- dowódca pułku – ppłk Erwin Wolanek
- adiutant – kpt. Kazimierz Grzybowski
- II adiutant – ppor. rez. Ludwik Kamionko
- kwatermistrz – kpt. Jan Świętochowski
- dowódca I batalionu – mjr Tadeusz Hordt
- dowódca 1 kompanii – por. Dąbrowski
- dowódca 2 kompanii – por. Tadeusz Goljan †9 IX 1939 Stare Łazy
- dowódca plutonu – ppor. rez. Józef Witold Chełmicki †9 IX 1939 Stare Łazy
- dowódca 3 kompanii – por. Mieczysław Łabędź
- dowódca 1 kompanii ckm – kpt. Jan Mihułka
- dowódca II batalionu – kpt. Stanisław Zmarz
- dowódca 5 kompanii – por. piech. Julian Mikuła †1940 Charków
- dowódca 6 kompanii – por. piech. Leon Maślonka
- dowódca 2 kompanii ckm – kpt. piech. Jan Lermer †1940 Charków
- dowódca III batalionu – kpt. Adolf Pawlikowski
- funkcje nieustalone
- por. Apolinary Ludwik Bronisławski (I baon)
- por. rez. Jan Kazimierz Bieszczad (III baon) †1940 Charków
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Piotr Bieliński, Adam Rzadkowski: Korpus Ochrony Pogranicza cz. 2 : 33 i 36 Dywizja Piechoty Rezerwowa. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2020, seria: Wielka Księga Piechoty Polskiej 1918–1939. ISBN 978-83-8164-329-0.
Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
Tadeusz Hordt: Sprawozdanie z kampanii wrześniowej 1939 r.. [w:] B.I.15c [on-line]. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1945. [dostęp 2024-03-27].
Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
Leon Maślonka: Sprawozdanie z wojny od 1 IX 39 r. do dnia 27 IX 39 r.. [w:] B.I.15c [on-line]. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1945-11-03. [dostęp 2024-03-27].
Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część II. Przemiany organizacyjne i przygotowania wojenne KOP w 1939 roku. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (150), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.