134 Batalion Wschodni
134 Batalion Wschodni (niem. Ost-Bataillon 134, ros. 134-й восточный батальон) to jednostka wojskowa Wehrmachtu, składająca się z Rosjan w okresie II wojny światowej.
Jednostka została utworzona w zimie 1942/1943 roku na okupowanej Białorusi jako 134 Wschodni Batalion Zapasowy. W jej skład weszli byli jeńcy wojenni z Armii Czerwonej oraz niemiecka kadra oficerska z rozwiązanej latem 1941 roku Feldersatz-Bataillon 134. Dowództwo objął porucznik Schwarzer. Batalion składał się z czterech kompanii i był podporządkowany niemieckiej 134 Dywizji Piechoty pod dowództwem generała Hansa Schlemmera. Jego głównym zadaniem była walka z partyzantką oraz ochrona linii komunikacyjnych w rejonie Bobrujska. W listopadzie 1943 roku jednostka została przemianowana na 134 Batalion Wschodni, a jeszcze w tym samym miesiącu przekształcono ją w Feldersatz-Bataillon 134, dzieląc na pięć polowych kompanii zapasowych. Batalion uległ zniszczeniu w wyniku ciężkich walk w okolicach Mińska w czerwcu 1944 roku.
Bibliografia
Werner Haupt, Geschichte der 134. Infanterie Division, 1971