133 Dywizja Strzelecka
133 Dywizja Strzelecka (ros. 133-я стрелковая дивизия) to jednostka taktyczna (dywizja piechoty) Armii Czerwonej, która działała w trakcie II wojny światowej.
Podczas ataku wojsk III Rzeszy oraz ich sojuszników w 1941 roku, 133 Dywizja Strzelecka (133 DS) brała udział w walkach odwrotowych, wchodząc w skład 53 Korpusu Strzeleckiego. Następnie jednostka uczestniczyła w bitwie o Moskwę. Z powodu bohaterstwa i odwagi żołnierzy 133 DS, 17 marca 1942 roku, jednostka została przekształcona w 18 Gwardyjską Dywizję Strzelecką.
Nowe sformowanie jednostki o nazwie 133 Dywizja Strzelecka miało miejsce w lipcu 1942 roku, wykorzystując 56. Brygadę Strzelców. 133 DS składała się z około 14 000 żołnierzy, reprezentujących ponad 20 narodów. W składzie 133 DS około 70% stanowili Rosjanie, 8% Ukraińcy, a pozostałe 22% to inne narodowości. Jednostka została odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru, Orderem Suworowa oraz Orderem Bohdana Chmielnickiego.
Szlak bojowy 133 Dywizji Strzeleckiej w walce przeciwko armii niemieckiej prowadził z rejonu Rżewa przez Kijów, rumuńskie Gurghiu, Miszkolc i Brno, a zakończył się niemal pod Pragą.
Dowódcy dywizji
Dowódcy 133 DS (I formowanie):
- Wasilij Szwiecow (15.09.1939 – 10.12.1941)
- Siergiej Iowlew (11.12.1941 – 31.12.1941)
- Fiodor Zacharow (31.12.1941 – 31.03.1942)
Dowódcy 133 DS (II formowanie):
- płk Iwan Ragulia (24.07.1942 – 28.08.1942)
- płk Nikolai Krymski (24.09.1942 – 18.12.1942)
- Władimir Biełodied (01.03.1944 – 30.04.1944)
- Dmitrij Gruzdiew (01.04.1944 – 30.04.1944)
- Iwan Dubrowin (01.10.1944 – 30.11.1944)
- Michaił Sażin (13.11.1944 – 11.05.1945)
Struktura organizacyjna
- 418 Pułk Strzelecki
- 521 Pułk Strzelecki
- 681 Pułk Strzelecki
- 400 Pułk Artylerii