130 Pułk Piechoty (1 Lotaryński)
(niem. 1. Lothringisches Infanterie-Regiment Nr. 130) – jednostka piechoty niemieckiej z okresu Cesarstwa Niemieckiego.
Charakterystyka
Pułk został utworzony 24 marca 1881 roku i miał swoją siedzibę w Metz. Wchodził w skład XVI Korpusu Armijnego. Wiosną 1914 roku znajdował się w strukturze 33 Dywizji Piechoty.
W wyniku mobilizacji, w sierpniu 1914 roku, pułk osiągnął gotowość do walki i, w ramach 66 Brygady Piechoty, został wysłany na front zachodni.
Na początku wojny pułk miał na stanie 3287 żołnierzy oraz 53-osobowy sztab. Jego główną część stanowiły trzy bataliony piechoty, z których każdy miał etatowo po 1079 żołnierzy. Bataliony dzieliły się na cztery kompanie, z których każda miała po trzy plutony. Dodatkowo, w skład pułku wchodziła organiczna kompania karabinów maszynowych. W kolejnych latach armia cesarska przeszła restrukturyzację. Wprowadzono nowy model „dywizji wz. 1915”, który zakładał, że w pułku pozostaną 97-osobowe kompanie karabinów maszynowych z 15 maszynami, a liczba żołnierzy w batalionach piechoty została zmniejszona do 650. Mimo to, mniej liczebne bataliony wzbogacono o kompanię karabinów maszynowych, a w 1917 roku dodano do nich również pluton granatników oraz moździerzy.
Przypisy
Bibliografia
- Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1914–1915. T. 1. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-074-2.
- Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1915–1917. T. 2. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-075-9.
- Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1917–1918. T. 3. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-076-6.
- Niemieckie pułki piechoty 1914 – 1918. tnke.home.pl. [dostęp 2023-08-18]. (pol.).
- Jonathan Viser: Imperial German Infantry Regiments. [w:] The Prussian Machine [on-line]. prussianmachine.com. [dostęp 2025-01-30]. (ang.).