130 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

130 Dywizja Strzelecka

130 Dywizja Strzelecka (ros. 130-я стрелковая дивизия) to jednostka taktyczna piechoty wchodząca w skład Armii Czerwonej.

Wzięła udział w kampanii wrześniowej, będąc częścią 37 Korpusu Strzeleckiego. W tym okresie dowództwo nad dywizją sprawował płk Wasilij Prochorow. Po przeniesieniu do 55 Korpusu Piechoty, dywizja brała udział w obronie terytorium ZSRR, które było atakowane w 1941 roku przez wojska III Rzeszy oraz ich sojuszników.

Struktura organizacyjna

W roku 1939 dywizja składała się z:

  • 371 pułku strzeleckiego
  • 528 pułku strzeleckiego
  • 664 pułku strzeleckiego
  • 363 pułku artylerii lekkiej
  • 496 pułku artylerii haubic
  • 450 samodzielnego batalionu czołgów
  • 215 dywizjonu przeciwpancernego
  • 163 dywizjonu artylerii przeciwlotniczej
  • 151 batalionu rozpoznawczego
  • 192 batalionu saperów
  • 143 batalionu łączności
  • 122 batalionu medyczno-sanitarnym
  • kompanii przeciwchemicznej
  • 130 batalionu transportowego
  • piekarni polowej
  • szpitala weterynaryjnego
  • stacji poczty polowej

Dowódcy dywizji

W historii dywizji dowodzili:

  • płk Wasilij Prochorow (w 1939 roku)
  • gen. mjr Wiktor Wizżylin

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.

Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.