13 Pułk Strzelców Polskich
13 Pułk Strzelców Polskich (13 psp) był jednostką piechoty Armii Polskiej, która działała we Francji.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk został utworzony w grudniu 1918 roku, w ramach 4 Dywizji Strzelców Polskich. W lutym 1919 roku jednostka ta została podporządkowana organizacyjnie dowódcy Armii Polskiej we Francji, a operacyjnie oraz administracyjnie podlegała francuskiemu generałowi Louis Franchet d’Espérey, który dowodził grupą wojsk w południowej Rosji.
W lipcu 1919 roku 13 pułk strzelców polskich połączył siły z 28 pułkiem piechoty „Dzieci Łódzkich”, a w sierpniu nowo powstałemu pułkowi nadano nazwę 28 pułk Strzelców Kaniowskich.
Kadra pułku
- ppłk Franciszek Sikorski – dowódca pułku
- mjr Maksymilian Milan-Kamski – dowódca batalionu
- plut. Ernest Angelo – dowódca plutonu i szef kompanii
Przypisy
Bibliografia
- Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa. Zakłady Graficzno-Wydawnicze „Książka”, 1921.
- Wacław Zaborowski: Zarys historji wojennej 28-go Pułku Strzelców Kaniowskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historji wojennej pułków polskich 1918-1920.
- Polskie formacje wojskowe w Rosji 1914-1920 w świetle dokumentów CAW. archiwumcaw.wp.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. dostęp 23.10.2016